Jacek Rafał Karpiński

W czasie II wojny, brał udział w konspiracyjnych formacjach harcerskich, początkowo działając w małym sabotażu. Potem działał on w Grupach Szturmowych, a także razem z Krzysztofem Kamilem Baczyńskim, walczył w plutonie Alek podczas powstania warszawskiego.

Ciężko rannego od postrzału w kręgosłup już w drugim dniu powstania, częściowo sparaliżowanego przeniesiono do zaplecza medycznego w centrum Żoliborza. Jego walka w obronie ojczyzny, usiała zakończyć się w tym miejscu.

Po długiej rehabilitacji, w rok po zakończeniu działań wojennych studiował na Politechnice Łódzkiej, a następnie Warszawskiej. Uzyskawszy dyplom magistra inżyniera, nie mógł podjąć pracy w komunistycznej Polsce. Prześladowany za działalność w AK i udział w powstaniu.

W latach 1952-54 Karpiński, pracował jako starszy konstruktor w ZWUE T-12 na Żeraniu w Warszawie, skonstruował wówczas nadajnik 2 kW NPK-2. Następnie skonstruował on maszynę AAH, wykorzystywaną w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym. AAH było maszyną do długoterminowych prognoz pogody na podstawie analizy harmonicznych Fouriera.

W Pracowni Sztucznej Inteligencji w Instytucie Automatyki PAN skonstruował perceptron, czyli uczącą się maszynę, która rozpoznawała otoczenie przy użyciu kamery. Po przejściu do Instytutu Fizyki Doświadczalnej Uniwersytetu Warszawskiego w ciągu 3 lat, Jacek Karpiński skonstruował skaner do analizy fotografii zderzeń cząstek elementarnych, wspomagany przez komputer Kar – 65.

W latach 1970-73 ten wybitny człowiek, zaprojektował pierwszy w kraju Minikomputer K-202. Baza jego oparta była na układach scalonych małej i średniej integracji. Jednostka centralna wyposażona była w pamięć stałą i operacyjną, które można było sukcesywnie rozszerzać. Mimo początkowego zainteresowania projekt został odrzucony przez peerelowską administrację.

Ostatecznie jego produkcję rozpoczęto, ale sfinansowano z funduszy brytyjskich i na zamówienia Data-Loop i MB Metals.

Mimo sukcesów konstrukcyjnych Karpiński był cały czas szykanowany przez różne instytucje. Kierowanie produkcją K-202 powierzono mu jedynie z powodu nacisków Brytyjczyków. Ostatecznie został odsunięty od kierowania Zakładem Mikrokomputerów, gdzie powstawały K-202.

W roku 1978, Karpiński wyjechał na Warmię gdzie zajął się on hodowlą drobiu i trzody chlewnej. Trzy lata później, uczony ten wyemigrował do Szwajcarii, gdzie zaczął pracować nad sterowaniem nagrywanego głosu.

Po powrocie do kraju, co nastąpiło w roku 1990, zamieszkał on w Warszawie w swoim domu z rodziną córki. W 2003 roku przeniósł się do Wrocławia. Był m.in. doradcą ds. informatyki ministrów Leszka Balcerowicza oraz Andrzeja Olechowskiego. Próbował bez powodzenia wdrożyć w Polsce produkcję pen-readera oraz kas fiskalnych.

Cierpiał z powodu problemów finansowych. Ostatecznie dorabiał projektując witryny internetowe.

EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ