Szymon Syreński (Syreniusz, Syrenius, Sacranus)

Szymon Syreński, był synem mieszczanina Mikołaja. Używał on zlatynizowanych form swojego nazwiska, podpisując się jako: Syrenius, Syrrenius oraz Sacranus. W literaturze polskiej najczęściej nazywany jest Syreniuszem. O jego początkowych losach i wstępnej edukacji nic nie wiadomo.

W latach 1560-1569, Syreński studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Krakowskiego, na którym uzyskał tytuł magistra sztuk wyzwolonych oraz doktora filozofii. Następnie pracował on jako guwerner i wraz ze swoimi podopiecznymi, Wojciechem Herburtem z Fulsztyna i Jerzym Kormanieckim, udał się do Ingolstadtu. Tam w miejscowym uniwersytecie założonym przez księcia Ludwika IX, wpisał się na studia w roku szkolnym 1569/1570. Tam też pracował on naukowo na Wydziale Filozoficznym i prowadził szereg badań nad roślinami zielnymi.

W tym czasie podróżował do Italii, Niemiec, Szwajcarii, gdzie zwiedził szereg prywatnych ogrodów, w których rosły rośliny lecznicze. We włoskiej Padwie, rozpoczął on studia medyczne, gdzie zgłębiał także nauki botaniczne. Tam zdobywał wiedzę pod kierunkiem takich uczonych, jak Bernard Saternus, Hieronim Capivaccio, Juliusz Paweł Crasso, Franciszek Piccolomini, a także Franciszek Bonafides. W czasie wolnym od zajęć Syreniusz prowadził liczne obserwacje roślin, zarówno uprawianych w ogrodach włoskich jak i dziko rosnących.

Dyplom ukończenia studiów z tytułem doktora, otrzymał w dniu 13 lutego 1577 roku. Rok później powrócił on do Polski i zamieszkał we Lwowie. Tam prowadził praktykę lekarską, nie zaniedbując jednocześnie zainteresowań botanicznych. Prowadził on także rozliczną korespondencję z ludźmi o podobnych zainteresowaniach z rozległych regionów kraju, którzy dzielili się z nim swoimi spostrzeżeniami i wnioskami.

W roku 1588 Szymon Syreński, przeniósł się do Krakowa, gdzie objął stanowisko lekarza dla ubogich, z fundacji Piotra z Poznania. Pełnił je aż do śmierci. W zamian za bezpłatne leczenie pacjentów otrzymał od fundatora dom przy ul. Wiślnej, w którym zamieszkał. Pozostawił o nieznanym imieniu żonę (jej dalszy los jest też nieznany) i trzy córki.

Syreniusz był posiadaczem bogatej biblioteki, na co wskazują książki z jego podpisem znajdujące się w kilku krakowskich księgozbiorach. Cenną po nim pamiątkę było rzadkie wydanie Psałterza Dawidowego w czterech starożytnych językach.

EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ