Karol Maciej Szymanowski - O wielkim muzyku

Szymanowski pochodził z polskiej rodziny, zamieszkującej na terenach Ukrainy. Na uwagę zasługuje fakt, iż urodził się on jako osoba niepełnosprawna, ponieważ miał on niedowład prawej nogi. Fakt ten, ograniczał aktywność tego młodego człowieka. W wieku siedmiu lat, rozpoczął on domową edukację, z akcentem położonym na nauki humanistyczne i muzykę. Najpierw uczył się podstaw muzyki pod kierownictwem ojca, a gdy skończył on 10 lat, uczył się u Gustawa Neuhausa, lokalnego nauczyciela muzyki, który odkrył u młodego Szymanowskiego zdolności kompozytorskie. Karol ochoczo zapoznał się z dorobkiem artystycznym romantyzmu, a w szczególności czytał o muzyce niemieckiej.
 
Gdy, Szymanowski na dobre zachłysnął się muzyką, rozpoczął on studia w Warszawie u profesora Zygmunta Noskowskiego. W latach 1903-1905, przebywał on w Berlinie, gdzie zapoznał się z Ryszardem Straussem, który to z czasem stał się jego mistrzem w dziedzinie tworzenia muzyki. W 1914 roku, Szymanowski podróżując po starym kontynencie, trafił do Francji, gdzie zapoznał się on z muzyką  Claude’a Debussyego, która była kolejną inspiracją twórczą kompozytora. Okres I wojny światowej, Karol Szymanowski spędził w rodzinnej wsi, intensywnie tworząc muzykę.
 
Skomponował on wtedy III symfonię, I Koncert skrzypcowy oraz I Kwartet smyczkowy. W czasie rewolucji październikowej, rodzina Szymanowskich straciła cały swój majątek ziemski. Toteż, zmuszeni oni byli, tuż po odzyskaniu przez nasz kraj niepodległości, przenieść się do Warszawy, gdzie Karol odniósł pierwsze wielkie sukcesy artystyczne i ostatecznie został pierwszym rektorem Warszawskiego Konserwatorium Muzycznego.
 
Karol Szymanowski nigdy się nie ożenił, a przez wielu mu współczesnych, był on uważany za homoseksualistę. Gdy skomponował on znamienitą operę, zatytułowaną Król Roger, co niektórzy nie mieli już żadnych wątpliwości co do jego orientacji seksualnej. Tworzył on również rozliczną poezję liryczną i miłosną. W latach 1917-1919, napisał on nawet powieść Efebos, poruszającą tematykę skrzywienia homoseksualnego ludzi. Dedykował on ją swojemu kochankowi, 15-letniemu Borysowi Kochno, który był tancerzem, pochodzącym ze szlacheckiej rosyjskiej rodziny.
  
W 1930 roku, Szymanowski cierpiący na gruźlicę, na stałe zamieszkał w willi Atma w Zakopanem, skąd kierował Akademią Muzyczną w Warszawie. Stamtąd też, często wyjeżdżał na leczenie nadwątlonego zdrowia, do szwajcarskich kurortów. Właśnie w jednym z takowych sanatoriów w Lozannie, Karol Szymanowski zmarł w 1937 roku. Pochowany został, w Krypcie Zasłużonych na Skałce w Krakowie. Jego serce zaś spoczęło w warszawskiej kaplicy Sióstr Sercanek, kościoła Świętego Krzyża, gdzie spaliło się podczas powstania warszawskiego.



EWA MICHAŁOWSKA WALKIEWICZ