Home
STYL ŻYCIA
Trochę historii

Artur Teobald Gołuchowski - w sprawie niepodległości

Ewa Michałowska-Walkiewicz 01 lipca, 2019

Artur Gołuchowski pieczętujący się herbem Leliwa, urodził się dnia 1 lipca 1808 roku. Zmarł on natomiast w dniu 27 października 1893 roku w Łosiaczu. Był to polski hrabia i generał zarazem. Działacz patriotyczno-narodowy, a także powstaniec listopadowy i styczniowy.

Pochodzenie
Urodził się w rodzinie hrabiego Wojciecha Stanisława Gołuchowskiego żyjącego w latach (1772-1840) i Zofii Józefy Czyż herbu Godziemba żyjącej w latach (1785-1846). Artur otrzymawszy patriotyczne wychowanie, wziął udział jako ochotnik w powstaniu listopadowym służąc w stopniu podporucznika w 5 Pułku Ułanów. Walczył on pod Olszynką Grochowską, Iganiami i Ostrołęką. Po nieudanym finale powstania listopadowego Artur Gołuchowski gospodarował na roli, ale wciąż nie stronił od działalności politycznej.

Członek komitetu białych
Wiosną roku 1863, Gołuchowski został członkiem komitetu białych we Lwowie. Był też członkiem Komitetu Galicji Wschodniej w roku 1863, będąc powołanym przez Rząd Narodowy na organizatora oddziałów jazdy w zaborze austriackim. Tam został mianowany przez stronnictwo białych generałem. Organizował on sukcesywnie oddziały powstańcze w Galicji, złożone z polskich rekrutów. Miały one przyjść z pomocą w powstaniu styczniowym szykowanym w Królestwie Polskim. Gołuchowski formował je z własnych środków i lokował po dworach ziemiańskich Podola. Po ogłoszenia przez Austrię, stanu oblężenia Gołuchowski rozpuścił rekrutów, by na własną rękę działały na szkodę zaborcy. W latach 1876-1877, Artur Gołuchowski został członkiem Tajnej Konfederacji Narodu Polskiego i z jej ramienia wszedł do tajnego rządu Galicji. W dniu 20 marca 1878 roku, wybrany on został do Rady Państwa Austro- Węgier, Gołuchowski myślał, że tym faktem pomoże Polsce w odzyskaniu niepodległości. Nawiązał on także kontakty z działaczami polskimi w Turcji, w sprawach tworzenia tam Legionu Polskiego. Interesował się też żywo udziałem Polaków w wojnie krymskiej.

Został członkiem pierwszej rady nadzorczej Towarzystwa Ubezpieczeń Wzajemnych w Krakowie. Jako były powstaniec, pośmiertnie został odznaczony przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w dniu 21 stycznia 1933 roku, Krzyżem Niepodległości z Mieczami.