Irena Angelika Dubiska - skrzypaczka i pedagog

Jako pięciolatka
Naukę gry na skrzypcach, Dubiska rozpoczęła mając 5 lat. Następnie studiowała w Berlinie, uzyskując dyplom ze złotym medalem. Studia uzupełniała u K. Flescha i B. Hubermana. Zadebiutowała ona w roku 1908 w Wittenberdze, natomiast w 1919 roku  zadebiutowała w Warszawie na koncercie pod dyrekcją E. Młynarskiego. W latach 1919–1939, Dubiska grała za granicą, głównie w Europie, m.in. w czasie plebiscytu na Górnym Śląsku. dla robotników kopalni węgla kamiennego.

Kwartet Polski
W roku 1930, utworzyła ona Kwartet Polski, w którym grała z W. Wiłkomirską, jej mężem i M. Szaleskim. W okresie okupacji, Irena Dubiska występowała w Warszawie w kawiarniach muzycznych Woytowicza i Lardellego oraz na tajnych koncertach muzyki patriotycznej. Była pierwszą wykonawczynią utworów skrzypcowych Karola Szymanowskiego, z którym koncertowała w kraju i za granicą.

Pedagog
Od 1913 roku, Irena prowadziła działalność pedagogiczną, już od roku 1919 była profesorem konserwatorium, a następnie PWSM w Warszawie. Od roku 1946 wykładała w PWSM w Łodzi. Wykształciła wielu wybitnych uczniów, m.in. Stefana Rachonia. Była jurorem konkursów skrzypcowych im. Henryka Wieniawskiego. W 2003 roku, dla uczczenia pamięci prof. Dubiskiej powstał w Łodzi Ogólnopolski Konkurs Skrzypcowy jej imienia. W roku 1969 roku otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. 

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska