Kazimierz Deczyński - polski pamiętnikarz

Młodość
Urodził się on w rodzinie chłopskiej. Edukację rozpoczął od pobierania nauk w szkole elementarnej w Brodni, a następnie naukę kontynuował od 1813 w Warcie. Z powodów finansowych w 1815 roku, został zmuszony do przerwania nauki i powrotu do domu. Po złożeniu egzaminu eksternistycznego dnia 1 stycznia 1818 roku, został nauczycielem szkoły parafialnej w Brodni. Pracując jako nauczyciel W latach 1818-1828, angażował się w sprawy chłopskie będąc ich doradcą i opiekunem, stając się jednym z najbardziej znanych tzw. burzycieli chłopów. To on namawiał ich, aby zawsze potrafili się upominać o swoje prawa. 

Rok 1829
W 1829 roku, Deczyńskiego pomimo uznania za niezdolnego do służby wojskowej, wcielono do 2 Pułku Piechoty Liniowej, stacjonującego w świętokrzyskich Końskich. W szeregach tego pułku, Kazimierz Deczyński walczył w powstaniu listopadowym, awansując w 1831 roku, do stopnia podporucznika.

Emigracja
Po zakończonym powstaniu wyemigrował do Francji, gdzie napisał dzieło swojego życia, noszące tytuł „Opis życia wieśniaka polskiego”. Książka wewnątrz opatrzona jest podtytułem Żywot chłopa polskiego na początku XIX wieku. Została ona wydana w 1907 roku. Za napisanie tej książki Kazimierz Deczyński, często był krytykowany przez środowisko emigracyjne, gdyż wyrażał się w niej negatywnie o powstaniu listopadowym, które jeszcze przed wybuchem skazane było na porażkę. Pamiętnik ten stał się kanwą do napisania powieści Leona Kruczkowskiego „Kordian i cham”.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska