Antonio Wiwulski, pieczętujący się herbem Prus III, urodził się dnia 20 lutego 1877 roku, w Totmie w Rosji w rodzinie polskich zesłańców. Zmarł on natomiast 10 stycznia 1919 roku w Wilnie. Był to zasłużony architekt i rzeźbiarz twórca między innymi pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie i Pomnika Trzech Krzyży w Wilnie.
W północnej Rosji
Antoni Wiwulski urodził się na północy Rosji, gdzie jego ojciec, absolwent Akademii Leśnej w Petersburgu, był zarządcą lasów państwowych. Jego dziadkowie byli tu zesłani za polityczne poglądy niepodległościowe, dotyczące sprawy Polski. Po śmierci ojca, która nastąpiła w roku 1883 jego matka przeniosła się z synem do Mitawy. Po kilku latach nauki chłopca w gimnazjum, zdecydowała się przenieść syna do Zakładu Naukowo- Wychowawczego Ojców Jezuitów, w Chyrowie. Były to kresy Rzeczpospolitej zabranej, gdzie szerzył się zabór austriacki. Po ukończeniu wspomnianej szkoły, Wiwulski postanowił rozpocząć studia w Wiedniu. Był pierwszym architektem i rzeźbiarzem pochodzącym z Litwy. Mógł się zatem szczycić, że jako nieliczny ukończył Wyższa Szkołę Techniczną w Wiedniu. Posiadając wspomniane wykształcenie, Antoni nie spoczął na laurach. Postanowił on pobierać dalsze nauki tym razem w Paryżu. Tutaj ukończył Państwową Wyższą Szkołę Sztuk Pięknych. Decyzja o takich studiach podjęta była przez Wiwulskiego jeszcze w Wiedniu, gdzie zainteresował rzeźbą.
We Francji
W czasie studiów artystycznych w Paryżu, pomimo bardzo trudnej sytuacji materialnej, Wiwulski organizuje sobie własne atelier rzeźbiarskie. Pierwszymi pracami zwraca on uwagę środowiska artystycznego Paryża. Jego twórczością zachwyca się Ignacy Paderewski i Władysław Mickiewicz. Paderewski widząc rzeźby Wiwulskiego, decyduje się ufundować pomnik upamiętniający polskie zwycięstwo pod Grunwaldem. Po zaakceptowaniu szkiców Wiwulskiego, Paderewski zorganizował artyście atelier w oranżerii, w ogrodzie swojej willi w Morges w Szwajcarii. Pomnik Grunwaldzki stojący w Krakowie, przyniósł Wiwulskiemu sławę. Pomnik ten, został uroczyście odsłonięty z okazji pięćsetnej rocznicy sławnej bitwy w dniu 15 lipca 1910 roku w obecności 150 tysięcy osób.
Rok 1919
Antoni Wiwulski, brał udział w obronie Wilna przed wojskami sowieckimi dnia 5 stycznia 1919 roku, w składzie polskiej Samoobrony Wileńskiej. W czasie służby wojskowej nabawił się ciężkiego zapalenia płuc, w wyniku czego zmarł 10 stycznia 1919 roku, w kilka dni po opanowaniu miasta przez Sowietów i po ogłoszeniu Litewskiej Republiki Radzieckiej. Został pochowany na cmentarzu na Rossie w Wilnie.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska
KATALOG FIRM W INTERNECIE
