Adolf Dymsza (Dodek) - polski aktor

Filmowa anegdotka
Jak głosi pewna filmowa anegdota, pseudonim „Dymsza" został wymyślony przez siostrę aktora Zuzannę Skowron. Sam chciał się nazywać „Scipio del Scampio". Zapisał zatem Adolf ten pseudonim na kartce, jednak kiedy zadzwoniono z teatru z prośbą o podanie pseudonimu na afisz najbliższego filmu, siostrze zgubiła się jednak wspomniana kartka i wymyśliła na poczekaniu „Dymszę.

Pochodzenie aktora
Dodek, był synem Adolfa i Matyldy z Połądkiewiczów. Kształcił się on w Warszawie w II Gimnazjum, a następnie w Szkole Handlowej Wawelberga. W latach 1918-1920, Dymsza występował w teatrach stolicy. Początkowo był bez stałego angażu, grywał w warszawskich teatrzykach i sam uczył tańca. Po występach w latach 1925-1931 w kabarecie „Qui pro Quo”, zyskał on znaczną popularność i stał się znanym aktorem rewiowym. Wszyscy go kochali i wprost ubóstwiali jego niezwykły talent. W ten właśnie sposób, trafił on do przedwojennego filmu.

Po wojnie
Z powodu występowania w jawnych teatrach, sąd koleżeński ZASP, nałożył na Dymszę zakaz grania, a ponad to musiał on przekazywać 15% honorariów na Dom Aktora w Skolimowie, a dodatkowo przez pewien czas jego nazwisko na afiszach musiało być zastąpione trzema gwiazdkami. Przeniósł się zatem Dymsza do Łodzi, gdzie występował w tamtejszym Teatrze Syrena, a w latach 1948-1951, grał w Teatrze Powszechnym. Pod koniec życia cierpiał na wadę słuchu. Ostatnie 2 lata życia, Adolf Dymsza spędził w Domu Opieki Społecznej w Górze Kalwarii, gdzie zmarł.

Rodzina aktora
W 1929 roku, Dymsza poślubił Zofię Olechnowicz baletnicę zespołu Tatiany Wysockiej. Mieli cztery córki, jedną z nich była aktorka Anita Dymszówna.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska