Wspomnienie o Marcelim Porowskim

Ten, co bardzo Polskę ukochał
Marceli Porowski, urodził się 4 lutego 1894 roku, w Woli Bystrzyckiej. Zmarł on w dniu 21 października 1963 roku w Warszawie. Był to znakomity samorządowiec, działacz konspiracyjny podczas okupacji hitlerowskiej, a także trzydziesty pierwszy prezydent Warszawy.

Skąd wywodzi się Porowski
Był on synem Marcelego i Heleny Stypułkowskiej. Jego ojciec zmarł jeszcze przed urodzeniem Marcelego. Uczęszczał on do gimnazjum w Białej Podlaskiej oraz w Suwałkach. W roku 1911 zdał egzamin maturalny. W latach 1912-1918 studiował na Wydziale Ekonomicznym petersburskiej Politechniki.

W ministerstwie
Od maja 1919 roku, Marceli Porowski pracował w sekcji samorządowej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od roku 1929, aż do wybuchu wojny, kierował biurem Związku Miast Polskich. Redagował on także organ prasowy związku, noszący tytuł „Samorząd Miejski".

Wybuch wojny
Podczas obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku, został on powołany przez Komisarza Cywilnego przy Dowództwie Obrony Warszawy Stefana Starzyńskiego na delegata dzielnicowego Praga-Południe. W okresie okupacji, pracował w Zarządzie Miasta, a jednocześnie pełnił on funkcję Delegata Rządu RP na uchodźstwie na miasto stołeczne Warszawę. W czasie wybuchu powstania warszawskiego, pełnił funkcję władzy cywilnej w Warszawie łącząc stanowiska prezydenta i Komisarza rządu.

Lata powojenne
Po wojnie powrócił do pracy w administracji, będąc naczelnikiem Departamentu Samorządu w Ministerstwie Administracji Publicznej. Od marca 1947 roku, został zdegradowany do funkcji Głównego Inspektora Administracyjnego.

Areszt
W dniu 8 grudnia 1951 roku, został aresztowany za działalność rzekomo antypolską w czasie wojny i został on w dniu 10 lutego 1953 roku skazany na karę śmierci. Pięć lat później, został zwolniony z więzienia, a już rok później zrehabilitowany.

Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska