Franciszek Pantoczek urodził się dnia 9 V 1811 roku w Koprzywnicy, należącej do powiatu sandomierskiego. Był on synem, pochodzącego ze Słowacji węgierskiego farmaceuty i Polki, wielkiej patriotki i miejscowej piastunki rodzimych tradycji i obyczajów. Jak zatem nie trudno się domyśleć i Franciszek przyuczał się do zawodu farmaceuty w aptece ojca, właściciela kieleckiej apteki. Z czasem w roku 1834, Franciszek Pantoczek wyjechał bez zgody ówczesnych władz rosyjskich do Wrocławia, gdzie studiował farmację na wyższej uczelni.
Wmieszany w zabójstwo
Po powrocie do Kielc, w związku z podejrzeniami o współudział w zabójstwie konfidenta rosyjskiego, został on uwięziony w 1837 roku w X Pawilonie warszawskiej Cytadeli. Śledztwo uwolniło go od wszelkich podejrzeń, ujawniło jednak, że wyjechał za granicę z przeterminowanym paszportem i bez zezwolenia władz, za co już dnia 20 VIII skazano go na pół roku więzienia. Podczas pobytu w X Pawilonie, został on często poddawany wszelkiego rodzaju torturom i bezpodstawnej karze chłosty. Pewnego razu, został on zbity za próbę porozumienia się z więźniami z sąsiedniej celi, poprzez pukanie w ścianę, co oczywiście było naruszeniem regulaminu więziennego.
Po opuszczeniu cytadeli
Zwolniony z Cytadeli dnia 9 II 1838 roku, po odbyciu kary, w stosunkowo niedługim czasie został on ponownie osadzony w X Pawilonie Cytadeli, w na skutek donosu, mówiącego o jego rzekomej przynależności do tajnego związku. Wmawiano mu także, iż utrzymywał on kontakty z działaczami emigracyjnymi. Śledztwo nie potwierdziło tych oskarżeń i w dniu 26 VII roku 1839, Pantoczka zwolniono z Cytadeli. Był jednak prawdopodobnie związany z kielecką filią Świętokrzyżowców, kierowaną przez Karola Bogdaszewskiego, o czym carat na szczęście nie wiedział.
Rok 1841
W 1841 roku, po zdaniu egzaminów na prowizora farmaceutycznego, objął aptekę ojca w Kielcach. Zaangażował się on jednak w spisek księdza Piotra Ściegiennego. Jego apteka była miejscem spotkań spiskowych, oczywiście z udziałem samego Ściegiennego. Po denuncjacji Pantoczek, znów został aresztowany dnia 25 X 1844 roku i po raz trzeci uwięziony w X Pawilonie. Pewnego dnia został on ukarany chłostą za silne odepchnięcie oficera rosyjskiego, który zażądał od niego zdjęcia czamarki. W śledztwie konsekwentnie zaprzeczał Pantoczek oskarżeniom o udział w spisku. W rezultacie zgodnie z wnioskiem komisji śledczej z 23 VI 1845 roku, zatwierdzonym przez namiestnika carskiego, uniknął on kary katorgi i został skazany na wcielenie na 25 lat do rosyjskiego wojska.
Jako carski żołdak
W sierpniu 1845 roku, Franciszek Pantoczek został wysłany na Kaukaz, gdzie prowadził apteki wojskowe, w Tyflisie. Był on tam kilkakrotnie awansowany i odznaczany. Tam też na obczyźnie, wymyślił on lek w postaci kropli zwanych Innoziemcowa, czyli w polskim tłumaczeniu krople Cudzoziemca, które ratowały wiele lat ludzi z przypadłości gastrycznych. Powróciwszy do kraju po 24 latach zesłania, jako emerytowany podpułkownik, nadal pracował w aptece. Stamtąd przywiózł ze sobą poznaną na Kaukazie polską żonę i troje dzieci. W 1894 roku, podyktował on córce wspomnienia, które zatytułowane „Losy ucznia kieleckiego sprzed stu la”,t zostały opublikowane przez jego syna dopiero w roku 1927, wiele lat po jego śmierci. W ostatnim okresie życia mieszkał głównie w Kielcach, tam też został pochowany.
Ewa Michałowska-Walkiewicz
KATALOG FIRM W INTERNECIE
