KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Czwartek, 21 listopada, 2024   I   04:50:08 PM EST   I   Janusza, Marii, Reginy
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Wisława Szymborska - polska noblistka

01 lipca, 2013

Maria Wisława Anna Szymborska, urodziła się dnia 2 lipca 1923 roku na Prowencie w pobliżu Kórnika. Zmarła ona 1 lutego 2912 roku w Krakowie. Była to wybitna polska poetka i eseistka, zdobywczyni Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Odznaczona Orderem Orła Białego.

Debiut pisarski
Wisława Szymborska debiutowała na łamach Dziennika Polskiego, wierszem noszącym tytuł „Szukam słowa”. W latach 1953–1966, Szymborska była kierownikiem działu poezji czasopisma pod tytułem „Życie literackie”. W roku 1983, nawiązała ona współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym”. Od 1988 roku, była członkiem PEN Clubu, a od 2001 roku była członkiem honorowym Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury.

Wspomnienie lat dzieciństwa
Po wybuchu wojny w roku 1939, Szymborska kontynuowała naukę na tajnych kompletach, a od roku 1943 zaczęła pracować jako urzędniczka na kolei. Robiła to by uniknąć wywiezienia na roboty do III Rzeszy. W tym też czasie po raz pierwszy wykonała ilustracje do książki Jana Stanisławskiego i zaczęła pisywać opowiadania oraz wiersze. Od roku 1945, Wisława Szymborska brała udział w życiu literackim Krakowa, do roku 1946 należała do grupy literackiej „Inaczej”. W też tym roku podjęła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiów jednak nie ukończyła ze względu na trudną sytuację materialną.

Życie małżeńskie
W kwietniu 1948 roku, wyszła za mąż za poetę Adama Włodka. Młodzi zamieszkali w Domu Literatów w Krakowie. Niepowtarzalny klimat tego środowiska, miał inspirujący wpływ na twórczość poetki. Z mężem rozwiodła się w roku 1954. W pierwszych latach istnienia Studium Literacko - Poetycznego przy UJ, prowadziła na nim warsztaty poetyckie.

Odeszła w milczeniu
W listopadzie 2011 roku, Wisława Szymborska przeszła poważną operację. Zmarła 1 lutego 2012 roku, w swoim domu w Krakowie w czasie snu. Zgodnie z jej wolą urna z prochami została złożona w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Rakowieckim, a pogrzeb miał charakter świecki.

 


Ewa Michałowska-Walkiewicz
Dziennik Polonijny
Polska