Historia pająków - prawdziwy artyzm w wiejskiej chacie

Panny i kobiety

Pająki najczęściej wykonywały kobiety i dorastające panienki. Wykonywano je zawsze w gromadzie, weseląc się przy okazji i podśpiewując. Gdy niebawem w danej chacie wiejskiej miało być wesele, koniecznie pająki te wykonywano z różowych lub białych nici. Na Wielkanoc przeważał w nich kolor czerwony zaź na Boże Narodzenie wszystkie odcienie koloru niebieskiego.

Na przykład wydmuszki

Wielkanocny pająk musiał być ozdobiony wydmuszkami, zaś kolorowe aniołki miał pająk bożonarodzeniowy. Kiedyś do ich wykonania używano tego, co było dostępne w danej chacie. Gospodynie budowały na początku konstrukcję pająka ze słomy, kłosów żyta, sznurka, a nawet z kawałków płótna i bibuły. Wykorzystywały one także i to, co było dostępne w kuchni, a był to dla przykładu groch i fasola.

Na przykład w Łowiczu

W Łowiczu na przykład często używano włóczki, a na Lubelszczyźnie były to pióra. Dzisiaj możemy ozdobić takiego pająka koralikami, filcowymi pomponami, wstążkami, elementami z pasmanterii jakimi są na przykład kokardki.

Wierzono w szczęście

W dawnych wioskach, pająki nie służyły tylko do dekoracji, ale wierzono, że posiadają one szczególną moc. Musiał być on przynajmniej dwa razy w roku wymieniany na nowy, by szczęście nie opuściło danego domostwa. Gdy chciano aby jakąś pannę wydać z domu szybko za mąż, pająk takowy musiał być wykonany w kolorze czerwonym. Aby zaś zagościły w chacie pieniądze, pająk ten musiał być wykonany w kolorze zielonym.

Często pająki mogły być używane jako „pająk doniczka”. Ale często też jako ozdoba nad łóżeczko dla dziecka. Młoda para w nowym domu musiała mieć pają a w kolorze białym, a tam gdzie była żałoba, pająk posiadał ozdoby w kolorze szarym.