KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Czwartek, 21 listopada, 2024   I   08:56:04 AM EST   I   Janusza, Marii, Reginy
  1. Home
  2. >
  3. STYL ŻYCIA
  4. >
  5. Trochę historii

Kazimierz Brodziński - historyk i literat

Ewa Michałowska-Walkiewicz
08 marca, 2022

Kazimierz Brodziński - historyk i literat

Kazimierz Brodziński, posługujący się pseudonimem „Kazimierz z Królówki”, przyszedł na świat dnia 8 marca 1791 roku w Królówce. Zmarł o natomiast dnia 10 października 1835 roku w Dreźnie. Był to polski poeta, historyk, teoretyk myśli chrześcijańskiej i filozof.

Apoteoza życia

Już we wczesnym okresie młodości, Kazimierz Brodziński zdradzał szczególne zamiłowanie do wiejskiej prostoty i życia pasterskiego. Apoteoza ta wkrótce poddana była bolesnej próbie. Albowiem już w latach 1809–1813, podczas toczonej wojny najezdnej polsko- austriackiej i okrutnych mordów dokonanych w wyniku jej trwania, wywołało to u Brodzińskiego głębokie przerażenie śmiercią, bestialstwem oraz cierpieniem moralnym i fizycznym. Wszystko to sprawiło, że poeta skupił się na wartościach religijnych i Osobie Boga.

Kult miłości do Ewangelii

Jego dojrzałą poezję zdominował kult do Ewangelii oraz do uczuć rodzinnych, gościnności, przyjaźni i ufności w Bożą opatrzność. Wiara w zmartwychwstanie, stanowić miała podstawę ludzkiej walki z rozpaczą. Na tej bazie powstały również filozoficzne teorie autora, wokół moralnego sensu idyllicznego życia.

Pochodzenie

Pochodził z niezamożnej rodziny szlacheckiej, wywodzącej się ze wsi Krółówka koło Bochni. Urodził się jako syn Jacka rządcy, a następnie dzierżawcy dóbr hrabiego Moszczyńskiego. Jego matką była Franciszka z Radzikowskich. W roku 1797, rozpoczął naukę w wiejskiej szkółce trywialnej w Lipnicy Murowanej. W roku 1800 przeszedł do szkoły tarnowskiej, a już po 3 latach trafił do tarnowskiego gimnazjum. W 1807 opublikował pierwsze swoje wiersze, w tomie poezji swojego brata Andrzeja. Poezja ta była wydana w Krakowie.

Duch polskiego bohatera

W latach 1809–1813 służył w stopniu porucznika, w armii Księstwa Warszawskiego. Walczył wraz z Księciem Wodzem w Lipsku, gdzie został ciężko ranny. W 1814 roku, zamieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako sekretarz Dyrekcji Rządowej Teatru Narodowego. Był także nauczycielem języka polskiego w szkołach pijarskich i wykładowcą literatury na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1823–1830 pełniąc funkcję I sekretarza tej uczelni.

Podróże

Uwielbiał on podróżować. Po wybuchu powstania listopadowego, był redaktorem powstańczych gazet, pracował też nad reorganizacją oświaty. Po upadku powstania, wyemigrował do Niemiec.

Zapisz się na nasz NEWSLETTER!