Tomasz Antoni Wawrzecki - Minister w Komisji Rządowej Sprawiedliwości

Jako chorąży i podkomorzy

Tomasz Wawrzecki służył w Królestwie Polskim jako chorąży wielki litewski w 1791 roku, a także pracował jako podkomorzy kowieński w 1784 roku. Podczas powstania kościuszkowskiego mającego miejsce w roku 1794, był generałem, a po pojmaniu Tadeusza Kościuszki, był on Najwyższym Naczelnikiem Siły Zbrojnej Narodowej. Wawrzecki, z nominacji ostatniego króla polskiego Stanisława Poniatowskiego był podchorążym litewskim, a także wielkim zwolennikiem reform.

Poseł na Sejm Wielki

Był on także aktywnym posłem Sejmu Czteroletniego. We wrześniu 1789 roku wszedł w skład Deputacji do Formy Rządu, powołanej przez Sejm Czteroletni dla określenia ustroju ówczesnej Rzeczpospolitej. Był on także członkiem Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucji Rządowei, a co się z tym wiąże, był on uczestnikiem wojny polsko - rosyjskiej.

Wraz z Józefem Zajączkiem

Wraz z generałem Zajączkiem, kierował działaniami wojskowymi w późniejszej fazie powstania kościuszkowskiego. Po ostatnich próbach oporu w Warszawie i rosyjskiej rzezi Pragi, Wawrzecki wycofał się z pozostałym wojskiem pod świętokrzyskie Radoszyce, gdzie w dniu 16 listopada ostatnie oddziały powstańcze uległy rozproszeniu.

W niewoli rosyjskiej

Kiedy wraz z Tadeuszem Kościuszką został zwolniony przez cara Pawła I z niewoli rosyjskiej, wrócił na Litwę. W 1786 roku został kawalerem Orderu Świętego Stanisława oraz Orderu Orła Białego. W czasie powstania kościuszkowskiego nagrodzony został złotą obrączką Ojczyzna Obrońcy Swojemu.