Kazimierz Leski - polski inżynier i wynalazca

Pochodzenie

Był synem nawróconego na wiarę chrześcijańską Żyda, inżyniera Juliusza Stanisława Natansona- Leskiego. Jego mama była pani Maria z domu Olszyńska herbu Pniejnia. Do 1930 roku, Kazimierz uczęszczał do warszawskiego VIII Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Władysława IV. Po ukończeniu w roku 1935 nauki na Wydziale Mechanicznym Warszawskiej Szkoły Inżynierskiej, otrzymał stopień inżyniera mechanika.

Praca w Holandii

W 1936 roku, wyjechał do pracy w centralnym holenderskim biurze konstrukcyjnym okrętów, gdzie pracował jako kreślarz. W Holandii kontynuował naukę, zostając absolwentem Wydziału Budowy Okrętów na tamtejszej Politechnice w Delfcie.

Rok 1939

Na początku II wojny światowej, Leski jako pilot samolotu „Lublin” R-XVIII F, został zestrzelony przez Armię Czerwoną. Będąc ranny został wzięty do niewoli, skąd w przebraniu uciekł przedostając się do Warszawy.

Konspiracja

Szybko przystąpił do polskiej konspiracyjnej organizacji działając w wywiadowczej sekcji „Muszkieterzy”. Tam pełnił funkcję szefa komórki kontrwywiadu. Po jej rozwiązaniu, działał w Komendzie Głównej AK. Według własnych relacji, jako generał wojsk technicznych pod nazwiskiem Julius von Hallman zdobył plany fortyfikacyjne jednego z odcinków Wału Atlantyckiego. Miał także występować pod fałszywym nazwiskiem gen. Karla Leopolda Jansena. Wersję Leskiego potwierdza w swoich wspomnieniach inny oficer wywiadu AK Aleksander Stpiczyński. Leski walczył też w powstaniu warszawskim, za co był więziony po wojnie przez tajne komórki UB.