Polska Fundacja Kulturalna w Clark upamiętniła ofiary pierwszego masowego transportu polskich więźniów politycznych do Auschwitz

W tym dniu przed budynkiem fundacji, przy upamiętniającej planszy, zostały zapalone znicze.

14 czerwca 1940 roku do niemieckiego obozu Auschwitz został skierowany pierwszy masowy transport polskich więźniów politycznych z więzienia z Tarnowa. Datę tę przyjmuje się jako początek funkcjonowania obozu Auschwitz.

W godzinach popołudniowych pociąg z Tarnowa wjechał na rampę w pobliżu budynków monopolu tytoniowego. Więźniów osadzono w podziemiach budynku, ponieważ obóz nie był jeszcze przygotowany na przyjmowanie transportów.

728 mężczyzn oznaczono numerami obozowymi od 31 do 758. Wcześniejsze numery, od 1 do 30, otrzymali niemieccy kryminaliści przewiezieni z obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, którzy stanowili pierwszą kadrę więźniów funkcyjnych, tzw. “kapo”. Spośród 728 deportowanych więźniów, wojnę przeżyło 325 osób, zginęło 292, a los 111 jest nieznany.

Szacuje się, iż w latach 1940-1945 w obozie Auschwitz osadzono około 140 000-150 000 Polaków, z których zginęło około 70 000 - 75 000.

Auschwitz - były niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady. Utworzony w 1940 roku przez Niemców dla polskich więźniów. Z biegiem czasu rozrósł się do kompleksu, który składał się z kilku różnych typów obozów, takich jak: obóz koncentracyjny, obóz zagłady. Od 1942 stał się również miejscem masowej eksterminacji Żydów i Romów. Istniało 48 podobozów Auschwitz.

Auschwitz był największym z niemieckich nazistowskich ośrodków zagłady. Szacuje się, że w latach 1940-1945 około 1 300 000 osób zostało deportowanych do Auschwitz, z czego szacuje się 1 100 000 zostało zamordowanych.

W ramach polityki masowej eksterminacji w Auschwitz zginęło co najmniej 960 000 osób. Żydzi (90% ofiar), a także 75 tys. Polaków, 21 tys. Romów, 15 tys. jeńców sowieckich i kilka tysięcy osób innych narodowości.