Na temat korzyści, jakie niosą ze sobą powiązania gospodarcze zbudowane na zasadzie klastrów napisano i powiedziano już wiele. Wpływają one przede wszystkim na przemiany w regionach, w których powstają klastry. W tym kontekście mówi się o przyspieszeniu tempa rozwoju gospodarczego, poprawie warunków do rozrostu przedsiębiorstw, poszerzaniu ponadregionalnej współpracy, ułatwieniu dostępu do wysokiej jakości świadczonych usług oraz o wzroście innowacyjności stymulowanej poprzez współpracę z sektorem B+R.
Głównym założeniem klasteringu jest wzmocnienie konkurencyjności i pozycji firm na rynku oraz uściślenie kooperacji między nimi na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym. Powinna iść za tym realizacja przedsięwzięć inwestycyjnych, produkcyjnych i badawczo – wdrożeniowych.
Szacuje się, że drewno to surowiec doskonały, w pełni odnawialny, a las to prawdziwa ekologiczna fabryka. Dlatego też przemysł drzewny jest jedną z najważniejszych gałęzi polskiej gospodarki i eksportu. Obecnie polskie meble można kupić w każdym z krajów zjednoczonej Europy, jednak często są one sprzedawane pod marką zagranicznego dystrybutora. W związku z tym, przed przedsiębiorcami ważne zadanie. Należy w znacznym stopniu uściślić współpracę wszystkich rodzimych firm (tym samym zrobić krok dalej i odejść od naczelnej zasady powstawania klastrów jaką jest kooperacja podmiotów zlokalizowanych na tym samym obszarze), aby zbudować silną polską markę.
Obecnie przemysł drzewny w Polsce jest silnie reprezentowany w województwie warmińsko – mazurskim, mamy tutaj do czynienia z czterema inicjatywami klastrowymi, podczas gdy w innych województwach tylko po jednej. Na tej podstawie można stwierdzić, że uwarunkowania geograficzne mają bezpośredni wpływ na powstawanie powiązań klastrowych, ale nie tylko. Oprócz zaplecza przyrodniczego decydującą rolę odgrywa dobrze rozwinięta sieć komunikacyjna (transport lotniczy, drogowy, wodno – morski, dostęp do zasobów ludzkich) oraz po prostu uzyskanie większych możliwości do pozyskiwania klientów, inwestorów i korzystania z funduszy europejskich.
Aktualnie funkcjonujące klastry branży drzewnej w Polsce to: Klaster Mazurskie Okna (warmińsko – mazurskie i część podlaskiego); Klaster Meble Lubawa; Klaster Stolarki Otworowej w Olsztynie; Polish Wood Cluster (śląskie); Stowarzyszenie Lubelskie Drewno; Zachodniopomorski Klaster Drzewno – Meblarski; Wielkopolski Klaster Meblarski; Śląski Klaster Drzewny; Wioska Okienna wokół Tczewa; Klaster Mebel Elbląg oraz klaster drzewny SIDECLUSTER (dolnośląskie i opolskie).
To, co łączy inicjowanie działalności wszystkich wymienionych klastrów sektora drzewnego to fakt, że stanowią one dla inwestorów i partnerów biznesowych jedną instytucję oferującą pełen wachlarz usług, począwszy od kompleksowej obsługi inwestycyjnej, produkcyjnej, przez doradztwo, dostawę i montaż urządzeń, a skończywszy na pomocy w pozyskaniu sponsorów oraz kontaktów z jednostkami badawczo – naukowymi. Tylko taka kooperacja może zainicjować zmiany, które w wielu krajach europejskich już dawno się dokonały.
Podczas II Kongresu Klastrów Polskich w Sejmie RP jedną z panelistek była Iwona Gaweł – koordynator Polish Wood Cluster, która podkreślała rolę wypracowanego przez Polish Wood Cluster systemu samofinansowania się. Polish Wood Cluster to jeden z najstarszych i najprężniej działających klastrów branży drzewnej i klastrów w ogóle.
„Wypracowaliśmy system w Polish Wood Cluster, który zapewni samofinansowanie się klastra. Czyli oprócz takich działań jak wspólne szkolenia, wystawy, targi krajowe i międzynarodowe, ekspertyzy i badania, również wypracowaliśmy system wdrożenia linii technologicznych, z których będą mogli czerpać korzyści partnerzy w klastrze” – podkreślała Iwona Gaweł.
Amerykańskiego Portalu Polaków
www.Poland.us
KATALOG FIRM W INTERNECIE
