Nowe wystawy w Galerii Faurschou na Greenpoincie

We Wear the Mask (Nosimy maskę) po raz pierwszy prezentuje obrazy Curtisa Barnesa Seniora w Nowym Jorku. Barnes (1935-2019) spędził większość swojego życia jako kluczowa postać w społeczności artystycznej Dayton w stanie Ohio, tworząc bogaty dorobek, który czerpie z wyzwoleńczych ram postkolonialnych myślicieli. Wystawa, składająca się z autoportretów wykonanych w różnym okresie życia, wybranych portretów i samodzielnych studiów obejmujących ponad 40 lat Barnesa. Przedstawia artystę jako eksperymentalnego kolorystę podziwianego przez jego uczniów za ograniczone, ale potężne palety. Żółcie, błękity i czerwienie na twarzach jego bohaterów tworzą jakby liryczną abstrakcję, którą można znaleźć w pracy Barnesa. Jego portrety przypominające maskę ujawniają osoby bliskie artyście jak żona czy córka. W tych obrazach Barnes otwiera nasze oczy na struktury, w których się znajdujemy, uwalniając się od masek, za którymi śnimy, płaczemy i uśmiechamy się. Biorąc tytuł z wiersza Paula Lawrence’a Dunbara o tym samym tytule z 1895 roku, We Wear the Mask bada wzajemne oddziaływanie między twarzą a maską. Dla Barnesa maska jako przedmiot rytualny, obraz i emblemat kultury afrykańskiej stała się skutecznym wyrazem ducha Afroamerykanów.

Twelve Animals (Dwanaście zwierząt) przedstawia nową serię wielkoformatowych woskowych obrazów przedstawiających zwierzęta autorstwa artysty Zacharego Armstronga z Dayton, Ohio (ur. 1984). Zwierzęta Armstronga różnią się pozą i emocjami. Raz malownicze jak pocztówka czasem jak reklama. Wszystkie są misternie skomponowane o soczystej kolorystyce. Obrazy wykonane są oryginalną techniką, metodą nakładania warstw enkaustyki (zabarwionego wosku) i sąsiadujących ze sobą płócien, wzmaga to glebie obrazu i pozwala Armstrongowi zbudować teksturowaną powierzchnię, na której figury wydają się unosić wolne od innych elementów obrazu. Patrząc na zwierzęta — i robiąc im obrazy — widzimy aspekty tego, co czyni nas ludźmi. W Twelve Animals Armstrong podkreśla uniwersalną, kultową jakość zwierząt, a także ich indywidualne osobowości i osobliwości. Podczas gdy ryby, owce i dinozaury są powszechnie spotykane w komercyjnych produktach dla dzieci i wszystkie są powtarzającymi się motywami w praktyce Armstronga, w Twelve Animals artysta poszerza swój repertuar kreskówkowych obrazów. Armstrong rozpoczął pracę nad Twelve Animals podczas pierwszych zamknięć Covid-19 w Ameryce, próbując swobodnie eksperymentować w swoim studio. Grupa obrazów jest największa, jaką artysta stworzył do tej pory i bada skalę, nostalgię i portret zwierząt poprzez przedstawienia dwunastu różnych postaci zwierzęcych.

A Subjective View (Pogląd subiektywny) to wystawa Roberta Rauschenberga (1925-2008), składająca się z wczesnej pracy jak „Combines” „kombinatu” (media mieszane) czyli obrazu, rzeźby, kolażu, stworzonego z rozmaitych strzępów, odpadków, a nawet śmieci powstałej w 1962 r, po późniejsze obrazy sitodrukowe, prace na metalu i rzeźbę. Rauchenberg wywarł duży wpływ na sztukę amerykańską po II wojnie światowej.. Zajmował się malarstwem, rzeźbą, instalacją i happeningiem. Był jednym z najważniejszych artystów pop-artowych. Rauschenberg szukał piękna w drobnych szczegółach życia codziennego; miał doskonałe wyczucie w komponowaniu płaszczyzn obrazu o silnym rytmie wizualnym z elementów, które się powtarzają lub zestawiają ze sobą oraz przedmiotów, które nabierają charakteru symbolicznego.

Na wystawie jest Mirthday Man (Urodzinowy człowiek) jedno z najmocniejszych dzieł, jakie Rauschenberg stworzył. Namalował go w 1997 roku na swoje 72. urodziny. Obraz przedstawia samego siebie – jego prześwietlenie całego ciała wykonane po raz pierwszy dla „Booster” w 1967 roku. Wokół tej postaci znajdują się fotografie z jego licznych podróży po świecie, miejsc i rzeczy, które zapamiętał. Jako bardzo osobisty obraz, praca zdaje się wyrażać istotę tego, o co chodzi w twórczości Rauschenberga: humor, piękno, codzienność, zderzenie tego, co wysokie i niskie, życie i śmierć. Powtarzają się centralne motywy z jego twórczości: przetwarza swój szkielet, konkretny symbol tego, czym w końcu staniemy się wszyscy. Jasne, pomarańczowo-czerwone parasole przeciwsłoneczne, tak typowe dla słonecznego Południa, afirmują życie, jak rowerowe „koło życia”. Cudowne starcie Narodzin Wenus Botticellego z bluźnierczym psem w samochodzie o zachodzie słońca, piłkarskie koszulki z kolorowym patchworkiem liczb i puszki z zupą codziennego życia. Trzypanelowy obraz jest duży, jak stare alegoryczne obrazy historyczne. To, co jest tu opowiedziane, to nie jedna historia, ale mnóstwo małych opowieści. Z tego centralnego dzieła Rauschenberga emanuje wielkie ciepło; docenienie życia tak, jak jest przeżywane i widziane.

Drugą oryginalną pracą jest rzeżba z 1962 r.The Lurid Attack Of the Monsters from the Postal News, August 1875, (Potężny Atak Potworów z Pocztowych Wiadomości, sierpień 1875). Są to cztery zabytkowe piły do drewna z ostrymi, postrzępionymi zębami z ciężkimi drewnianymi uchwytami, emanujące grozą. Wygięte w górę pod naprężeniem, te dzikie narzędzia tnące wydają się w każdej chwili podatne na oderwanie. Umieszczono je na całej długości wzdłuż wąskiej, prostokątnej konstrukcji pudełka, pokrytej tkaninami i obrazami. Para żelaznych kół, po jednym z każdej strony pudełka w pobliżu jego środka, podnosi jeden koniec z podłogi, podczas gdy wydłużone lampy fluorescencyjne na dole zapewniają blask otoczenia i nadają przedmiotowi lekkości. Posadowiona nisko nad ziemią i pochylona konstrukcja sugeruje fantastyczną bestię , ale również przywołuje na myśl armatę lub inny instrument wojenny. Gładkie i wzorzyste tkaniny, niektóre w jasnych kolorach, pokrywają górę pudełka. Po bokach znajdują się obrazy, przeniesione z gazet i czasopism, które nawiązują do szerokiej gamy tematów, od wojny i zniszczenia po sztukę, przyrodę i dziecięce zabawy. Mimo całej groźby i zapowiedzi katastrofy, dzieło to wywiera również liryczną i uwodzicielską siłę.

Prace Rauschenberga Fundacja kolekcjonuje ponad 30 lat. Wszystkie wystawione prace należą do Fundacji Faurschou.

Na wernisaż przybył z Kopenhagi założyciel Fundacji i Galerii Jens Faurschou z małżonką Mashą COO, jego syn Christian, architekt który aranżuje wystawy oraz zespół współpracowników. Obecny był też artysta Zachary Armstrong z Ohio oraz duża grupa rodziny Curtisa Barnesa Sr. z córką i żoną zmarłego artysty. Podczas wernisażu serwowano alkohol, ostrygi oraz lody przy akompaniamencie muzyki.

Faurschou to prywatne muzeum z siedzibą w Kopenhadze w Danii. Od momentu powstania w 1986 roku Faurschou przekształciło się i rozwinęło, z misją pokazywania dzieł sztuki o wyjątkowej jakości. Fundacja Faurschou została założona w 2011 roku, aby promować artystów oraz wspierać dialog międzykulturowy i wymianę międzynarodową, w szczególności między Wschodem a Zachodem. Fundacja prowadzi dwa główne obszary działania: pozyskiwanie znaczących dzieł sztuki współczesnej do swojej prywatnej kolekcji oraz organizowanie wystaw muzealnych na całym świecie, które oferują zwiedzającym wyjątkowe doświadczenia i możliwości.

Fundacja Faurschou z siedzibą w Kopenhadze rozszerzyła swoje stałe powierzchnie wystawiennicze o Pekin (od 2011 r.) i Nowy Jork (Greenpoint, Brooklyn od początku 2019 r.), a od 2015 r. organizuje dwuletnie wystawy czasowe w Wenecji. Międzynarodowy program wystawienniczy Fundacji składa się zarówno z grupowych pokazów tematycznych, jak i wystaw indywidualnych i koncentruje się w znacznej mierze wokół pokaźnej i stale powiększającej się kolekcji sztuki Fundacji, ale obejmuje także specjalne zamówienia realizowane we współpracy z artystami, galeriami i innymi instytucjami.