Tęskno mi Panie do kraju tego... Przedstawienie Kasi Drucker na Greenpoincie

Przedstawienie to odbyło się jako jedno z wydarzeń z okazji obchodów 50-lecia Centrum Polsko Słowiańskiego.

Wzięli w nim udział: Katarzyna Drucker - śpiewaczka operowa, Anna Kucay – recytacja oraz David Musiał – akompaniament. Elementy dekoracji: wianki na głowę wykonała Stanisława Krzyś, biało czerwone serce oraz wieniec z kwiatami wykonała Zofia Wiszniewska.

Rozpoczynając przedstawienie Kasia Drucker – sopran dramatyczny zaśpiewała wzruszająco tzw. pieśń hymniczną Marii Konopnickiej „Rotę”.

Koncert składał się z trzech części. Pierwsza to „Wielka Emigracja”, Utwory związane z emigracją: wiersze Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego, Cypriana Kamila Norwida, które pięknie deklamowała aktorka Anna Kucay. Pieśni to: Wojciech Sowiński, Mieczysław Karłowicz, Fryderyk Chopin.

Druga część koncertu to "Bóg i Ojczyzna". Otwierał ją wiersz Jana Lechonia "Hymn Polaków na Obczyźnie" oraz pieśń "Boże coś Polskę" do słów Alojzego Felińskiego, z muzyką Jana Nepomucena Piotra Kraszewskiego, polska katolicka pieśń religijna która po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku konkurowała z Mazurkiem Dąbrowskiego o uznanie za hymn państwa. Dwie pieśni kościelne "Z dawna Polski tyś Królową”, „Serdeczna Matko” oraz wiersz Jana Lechonia „Matko Boska Częstochowska” uzupełniły część drugą.

Część trzecia "Rodzinne Strony” opisuje piękno Polski, zwyczaje polskie, wspomnienie domu rodzinnego, tęsknota za dzieciństwem, dola tułacza. Są to między innymi: Władysław Bełza „Ziemia Rodzinna”, Barbara Ewa Kobos Hofman "Tamte Wspomnienia”, Józef Ignacy Kraszewski „Ziemio”.
Poprzez zestawienie pięknych pieśni Chopina, Moniuszki, Karłowicza i ludowych utworów z poezją wielkich wieszczy Mickiewicza, Słowackiego, Konopnickiej reżyserka pragnie przywołać ducha rodzinnego domu jakim jest Polska, która jest jak Matka dla swoich dzieci rozrzuconych po całym świecie.

Uzupełnieniem przedstawienia jest obraz Jacka Malczewskiego „Ojczyzna”, który stał się natchnieniem dla powstania programu i widnieje na plakacie zaprojektowanym przez Kasię Drucker. Za postaciami rozpościera się łąka pełna kwiatów, a na horyzoncie widoczne są charakterystyczne budowle Warszawy, Krakowa i Lwowa.

Drugi obraz to Święta Agnieszka, która jest patronką budzącej się do życia wiosny. Oba obrazy stały się częścią scenografii gdzie na tle pochmurnego wiosennego nieba rozpościera swe skrzydła Orzeł Biały niczym opiekun nad Ojczyzną i jej dziećmi. Symbol powstania państwa polskiego, odwagi i bohaterstwa Polaków.