Przyczyny pojawiania się przebarwień mogą być wielorakie. I tak, pod wpływem promieniowania słonecznego dochodzi do samoistnego pojawiania się przebarwień. Przebarwienia o podłożu hormonalnym pojawiają się w czasie ciąży, stosowania zastępczej terapii hormonalnej i w okresie menopauzy. Do innych przyczyn powstawania przebarwień zaliczamy choroby wątroby, niedoczynność lub nadczynność tarczycy, a także działanie substancji znajdujących się w lekach, kosmetykach czy mydłach.

Najczęściej spotykaną formą przebarwień są piegi. Piegi są to liczne drobne nieregularne jasno- i ciemnobrązowe plamki powstające pod wpływem światła słonecznego, najczęściej występujące na skórze twarzy i kończyn górnych. Powstawanie piegów jest uwarunkowane genetycznie. Piegi występują z jednakową częstotliwością u kobiet jak i u mężczyzn, szczególnie często pojawiają się u osób o jasnej skórze i o jasnych lub rudych włosach.

MELASMA, inaczej ostuda, jest jednym z najczęstszych przebarwień występujących głównie u kobiet. Są to przebarwienia nieregularne, w postaci nieregularnych brązowych plam bez oznak zapalnych, umiejscowione na twarzy (czole, policzkach, wargach).

Najczęściej występują u kobiet w czasie ciąży, podczas stosowania hormonalnych środków antykoncepcyjnych, przy nadczynności tarczycy i chorobie jajników. Przebarwienia nasilają się podczas intensywnego korzystania z solarium.

PLAMY STARCZE (soczewicowate) zostały tak nazwane z powodu swojego wyglądu zbliżonego do ziaren soczewicy. Są to okrągłe lub owalne, wyraÎnie oddzielone od zdrowej skóry niewielkie plamki w kolorze od jasnego brązu do prawie czarnego. Tworzą się w miejscach nie osłoniętych przed działaniem promieniowania ultrafioletowego, głównie na twarzy, grzbietach dłoni i szyi. Najczęściej pojawiają się między 30. a 50. rokiem życia. W miarę upływu czasu plamy te mogą powiększać się lub przybierać coraz ciemniejsze zabarwienie. W celu usunięcia przebarwień możemy zastosować leczenie przy pomocy peelingu chemicznego, mikrodermobrazji, lasera czy metody chirurgicznej. Stosowane są również leki blokujące produkcję barwnika skóry. Podczas peelingu chemicznego stosuje się kwasy, które powodują złuszczenie naskórka, co powoduje przyspieszenie odnowy komórkowej, redukuje zmarszczki, poprawia nawilżenie i fakturę skóry, a także jej koloryt.

Metoda mechanicznego ścierania naskórka zwana mikrodermobrazją pod względem głębokości ścierania i skuteczności odpowiada peelingowi chemicznemu i uszkadza skórę w mniejszym stopniu niż dermobrazja laserowa. Mikrodermobrazja stosowana jest do usuwania plamistych nierównych przebarwień. Podczas zabiegów laserowych natomiast światło laserowe wybiórczo pochłaniane jest przez melaninę, podgrzewa komórki zawierające barwnik powodując ich zniszczenie. Najlepsze efekty uzyskuje się w leczeniu piegów i plam soczewicowatych. Bezwzględnie nie usuwa się laserem zmian nietypowych, zwłaszcza u osób z czerniakiem w rodzinie.

Jak należy przeciwdziałać, aby nie dopuścić do omawianych przebarwień i zmian występujących na skórze? Podstawą jest skuteczna ochrona przeciwsłoneczna. Obejmuje ona ograniczenie ekspozycji na promieniowanie słoneczne, w stosowaniu zewnętrznych preparatów chroniących przed promieniowaniem ultrafioletowym, noszeniem odzieży osłaniającej ciało. Preparaty przeciwsłoneczne powinny zawierać filtry chemiczne. Osoby mające problemy z przebarwieniami skóry powinny stosować kremy z filtrami przez cały rok, niezależnie od pory roku.

Dzwoniąc powołaj się na reklamę z POLONIJNEJ KSIĄŻKI - Polish Pages.

Dariusz Nasiek, MD
Więcej informacji, czy umówienie się na konsultacje, znajdziesz tutaj >>>

Opracowała: Grażyna Kosowska