Niedopełnienie tego obowiązku przez pracodawcę może mieć dla niego skutki kryminalne.

Poszkodowany pracownik otrzymuje natychmiastową bezpłatną opiekę medyczną w zakresie obrażeń związanych z wypadkiem lub chorobą zawodową oraz zastępcze zarobki za czas niezdolności do pracy. Nie musi on też nikomu udawadniać winy, aby otrzymać powyższe świadczenia. Nie może on jednak bezpośrednio pozywać pracodawcy do sądu, nawet jeżeli okaże się, że ponosi on winę w związku ze zdarzeniem. Nie wyklucza to jednak możliwości wytoczenia sprawy przeciwko „osobie trzeciej, (innemu niż pracodawca) sprawcy wypadku, który w związku z niedopełnieniem swoich obowiązków ponosi odpowiedzialność za wypadek. W nielicznych sytuacjach, jeżeli uszczerbek na zdrowiu pracownika jest znaczny, „osoba trzecia” odpowiedzialna za wypadek może dołączyć do sprawy pracodawcę i jego ubezpieczalnię.  Traktuje o tym Prawo Cywilne. Sprawa przed Workers’ Compensation Board prowadzona jest odrębnie w stosunku do sprawy cywilnej wytoczonej przeciwko sprawcy wypadku. Jednakże w wielu momentach są one ze sobą ściśle powiązane. Będzie to tematem naszych kolejnych rozważań. Wróćmy jednak do sprawy Workers’ Compensation.

Opieka medyczna
Bezpłatna opieka medyczna przysługuje poszkodowanemu pracownikowi tak długo jak długo wymaga tego jego stan zdrowia. Koszty wszelkich świadczeń medycznych pokrywa ubezpieczyciel Workers’ Compensation. Świadczenia medyczne, których koszt nie przekracza 0 nie wymagają wcześniejszej autoryzacji ze strony ubezpieczalni. Jeżeli jednak lekarz prowadzący pacjenta uzna, że wymaga on zabiegu, którego koszt przekracza tę kwotę, powinien wystąpić do ubezpieczalni o zgodę na jego wykonanie. Gwarantuje to również późniejszą szybką i bezsporną zapatę za wykonany zabieg.

Zastępcze zarobki
Zastępcze zarobki za czas niezdolności do pracy przysługują pracownikowi jeżeli pozostaje on niezdolny do pracy przez dłużej niż 7 dni. W przypadku niezdolności utrzymującej się przez 8 dni pracownik otrzyma zastępcze zarobki tylko za ósmy dzień (1 dzień). Jeżeli jednak okres choroby przekroczy 14 dni, to również pierwsze 7 dni niezdolności do pracy ubezpieczyciel zrekompensuje wypłacając zastępcze zarobki. Wysokość zastępczych zarobków stanowi 2/3 tygodniowej pensji brutto pracownika, przy czym maksymalnie w stanie Nowy Jork 0. Nie jest sprawą decydyjącą, aby pracownik udowodnił, że otrzymywał od pracodawcy wynagrodzenie na czeku, chociaż oczywiście ułatwia to udokumentowanie przed Workers’ Compensation Board wysokości otrzymywanych zarobków. W przypadku wynagrodzenia otrzymywanego od pracodawcy w gotówce, wymaga to dodatkowych zabiegów. Pomocny jest w takiej sytuacji adwokat lub pełnomocnik osób poszkodowanych w wypadkach przy pracy, który będzie zabiegał o interesy klienta. Potwierdzenie wysokości otrzymywanych zarobków można uzyskać porównując wysokość przeciętnego wynagrodzenia innego pracownika wykonującego podobną pracę w tej samej firmie lub biorąc pod uwagę regularne wpłaty na rachunek bankowy. Okres wypłaty zastępczych zarobków powinien obejmować cały okres niezdolności pracownika do pracy. Niekorzystne dla pracownika jest sztuczne przedłużanie okresu choroby. Dlatego jeżeli lekarz stwierdzi, że stan zdrowia na to pozwala i pracownik czuje się zdolny do pracy powinien on jak najszybciej do niej wrócić.

Dzwoniąc Prosimy POWOŁAĆ się na POLONIJNĄ KSIĄŻKĘ  POLISH AMERICAN PAGES

Dzwoniąc powołaj się na reklamę z POLONIJNEJ KSIĄŻKI - Polish Pages.

Adwokat Andrzej Kamiński
Więcej infomacji
i kontakt z adwokatem
Kliknij tu >>>