Zostało nam niecałe dwa tygodnie do historycznych wyborów prezydenckich. Piszę historycznych, bo to pierwszy raz w historii USA się zdarza, gdy jedna partia wystawia kobietę jako swego nominata, a druga błazna. Dzień 8. listopada będzie zatem wielkiem egzaminem Ameryki. Czas się podliczyć.

A w międzyczasie, Urząd Imigracyjny, bez większej fanfary, przepycha coraz to bardziej pozytywne zmiany w swoich przepisach wykonawczych. Pod koniec sierpnia weszły w życie przepisy o "provisional waivers", (o których kilka słów za chwilę), a od 5. grudnia br. zaczną obowiązywać nowe wytyczne na temat "extreme hardship", standardu prawnego używanego w wielu wnioskach o przebaczenie różnych wykroczeń imigracyjnych. Fundamentalną kwestią jest już to, że ktoś w końcu sformalizował definicję czym jest a czym nie jest "extreme hardship". Do tej pory, każdy urzędnik mógł sobie sam interpretować kto spełnia ten wymóg wedle własnego subiektywnego widzimisię i światopoglądu. Precedensy sądowe miały tylko moc pomocniczą i dość mgliście stanowiły, że owe trudności życiowe, aby były uznane za ekstremalne, muszą podnieść się na poziom wyższy niż normalne konsekwencje deportacji z USA, w tym rozłąka z bliskimi członkami rodziny pozostawionej w Stanach czy chociażby spadek stopy życiowej z powodu utraty dobrze płatnej, amerykańskiej pracy.

Co zatem nowego wprowadzają wytyczne o "extreme hardship"? Przede wszystkim zmianę spojrzenia na poziom trudności życiowych. Po 5. grudnia, miarą nie będzie już deportacja z USA,  a tylko wniosek o wjazd do Stanów. Cokolwiek podniesie się ponad rodzaj krzywdy, jaką zwykle czują ludzie niewpuszczeni do USA na granicy, na podstawie np. promesy wizy turystycznej czy innej, powinno zostać uznane za ekstremalną trudność. Podobnie ma się sprawa z sytuacjami gdzie istnieje kilku kwalifikujących członków rodziny, np ojciec i matka. Według nowych zasad, zwykłe trudności życiowe ojca, w połączeniu ze zwykłymi trudnościami życiowymi matki, dodane razem, podnoszą się wspólnie do poziomu ekstremalnego i gwarantują zatwierdzenie wniosku o przebaczenie, czyli tzw. "waiver". Takich właśnie zmian jest dużo więcej, wytyczne podają nawet długą listę przykładów "extreme hardship", ale to już temat dla prawników.

Jak zatem widać, zliberalizowanie zasad dotyczących standardów zatwierdzania "waiverów" powinno się odbić pozytywnie na (wprowadzonych od niedawna dla wszystkich kategorii sponsorowań) tzw. "provisional waivers" czyli przebaczeń dziesięcioletniej karencji za nielegalny pobyt w Stanach. Już teraz statystyki mówią nam, że zatwierdzalność formularzy I-601A przekraczała 70 procent. Z nowymi wytycznymi powinna osiągnąć ponad 90 procent. 

Dla przypomnienia, od 31 sierpnia br. obowiązują zmiany, które pozwalają osobom przebywającym nielegalnie w USA i posiadającym możliwość wystąpienia o wizę imigracyjną do uzyskania przebaczenia karencji przed wyjazdem do ambasady po odbiór wizy imigracyjnej, czyli prawa do stałego pobytu w Stanach. Nie ma znaczenia czy wehikułem do owego stałego pobytu jest petycja rodzinna czy pracownicza (choć te kwalifikują do wizy imigracyjnej o wiele szybciej; porównanie jest jak jazda furmanką vs. rakietą) czy wygrana w Loterii Wizowej. Nie zmieniły się natomiast warunki uzyskania przebaczenia. Nadal konieczne jest udowodnienie (opisywanych wyżej) ekstremalnych trudności małżonków czy rodziców, obywateli lub stałych rezydentów USA. Dzieci urodzone w Stanach nie kwalifikują bezpośrednio do starania się o "waiver".

Na taką "furtkę" czekaliśmy od lat. Czas się legalizować, nie oglądając się na polityków.

Dzwoniąc powołaj się na reklamę z POLONIJNEJ KSIĄŻKI - Polish Pages.

Przemysław Jan Bloch
Kontakt z adwokatem >>
Kliknij tu >>>