Więcej płatnych dni chorobowych dla pracowników w NY

New York City Paid Sick Time Act
New York City Paid Sick Time Act stanowi, że od 1 kwietnia 2014 roku każda prywatna firma umiejscowiona w mieście Nowy Jork, zatrudniająca 5 lub więcej pracowników, musi dać im płatne dni chorobowe (paid sick days) z powodu stanu zdrowia pracownika lub jego najbliższej rodziny (dzieci, małżonka, życiowego partnera, wnuków). Zwolnienie chorobowe wynosi do 40 godzin rocznie, czyli pięć dni roboczych. Wszyscy pracownicy zakładów, zatrudniających mniej niż 5 osób, mają prawo do 5 dni bezpłatnych w roku.

Również pracownicy domowi otrzymali dodatkowe przywileje, co wyjaśnione jest dalej.

Pracujący na zmiany (shift workers) mogą wybrać pomiędzy dniem chorobowym a pracą na inną zmianę w przeciągu 7 dni, ale nie mogą być do tego zmuszeni.

Czy ty dostaniesz dodatkowe dni chorobowe?
Niekoniecznie, bo to zależy od kilku czynników. Oto, kiedy stajesz się uprawniony do płatnych dni chorobowych na mocy New York City Paid Sick Time Act:

1. Pracujesz w mieście Nowy Jork w prywatnej firmie, która zatrudnia co najmniej 5 osób. Uwaga: przepisy dotyczą pięciu dzielnic miasta, a nie całego stanu Nowy Jork.
2. Firma nie daje ci pięciu innych wolnych dni. Innymi słowy, firmy, które dają już przynajmniej pięć płatnych dni wolnych (40 godzin) z jakiegokolwiek powodu (płatne wakacje, dni osobiste, chorobowe), zwolnione są z postanowień tej ustawy.
3. Pracujesz w swojej firmie co najmniej 80 godzin w roku.
4. Nabywasz prawa do dni chorobowych dopiero po przepracowaniu 120 dni roboczych, niezależnie od tego, czy na pełny czy niepełny etat.

Prasa podaje z entuzjazmem, że New York City Paid Sick Time Act pomoże połowie miliona pracujących nowojorczyków. Po przyjrzeniu się powyższym warunkom, trudno w to uwierzyć. Osoby ustabilizowane, nawet w marnej pracy, mają co najmniej dwa tygodnie urlopu, więc nie spełniają warunku #2. Natomiast ci pracujący dorywczo w różnych miejscach nie spełnią warunku 3 albo 4. Najmniejsze firmy, zatrudniające do czterech pracowników, płatnych dni chorobowych dawać nie muszą.

Nie łatwo o wolne
Powtórzymy: Jeżeli twoja firma daje ci płatne wakacje, choćby tydzień, to w razie choroby musisz wykorzystać ten skromny urlop, a płatnych chorobowych dni nie dostaniesz.

Podkreślić trzeba, że nabywasz prawo do jednej wolnej godziny chorobowej za każde 30 przepracowanych godzin, maksymalnie do 40 wolnych godzin w roku. Przed upływem 120 dni pracy możesz wziąć wolne dni z powodu choroby na mocy Family and Medical Leave Act, oczywiście, jeżeli pracujesz w firmie zatrudniającej co najmniej 50 pracowników.
 

Twoje uprawnienia nie zależą od twojego miejsca zamieszkania, ani lokalizacji głównej kwatery firmy. Możesz mieszkać poza miastem, twoja firma może mieć główny oddział po drugiej stronie kontynentu. Istotne jest tylko, że wykonujesz swoją pracę na terenie miasta Nowego Jorku.

Jeżeli odejdziesz z pracy, pracodawca nie ma obowiązku zapłacić ci za niewykorzystane dni.

Zwolnienie lekarskie
Po trzydniowej nieobecności w pracy albo krótszej nie musisz dostarczać zwolnienia lekarskiego (doctor’s notice). Pracodawca ma jednak prawo zażądać od ciebie pisemnego oświadczenia, że wziąłeś wolne dni tytułem Paid Sick Time Act.

Gdy wzięłaś więcej niż trzy kolejne wolne dni, czy to z powodu choroby swojej czy twojej rodziny, musisz okazać w pracy zwolnienie lekarskie (doctor’s notice).

Warto wiedzieć, że Ustawa zabrania pracodawcy domagania się, żebyś zapewnił swoje zastępstwo.

Pracownicy domowi
New York City Paid Sick Time Act dotyczy pracodawców zatrudniających nawet jednego pracownika domowego (domestic worker): nianię, gosposię, opiekunkę, kucharkę, home attendent itp. pracujących w domu pracodawcy.

Pracownicy domowi nabywają prawo do dwóch płatnych dni chorobowych po roku pracy u tego samego pracodawcy. Jest to w dodatku do trzech dni wolnych (three days of rest), zapewnionych przez nowojorskie prawo pracy - Domestic Worker’s Bill of Rights.

O Domestic Worker’s Bill of Rights można przeczytać na stronie Departamentu Pracy: www.labor.ny.gov/legal/domestic-workers-bill-of-rights.shtml.

Gdy pracodawca odmawia
Gdy pracodawca nie zapłacił ci za dzień chorobowy, a jesteś do niego uprawniony (patrz powyżej), upomnij się lub napisz list. Odpowiednie wzory, z cytatem ustawy, znajdziesz na stronie Poradnika Sukces (www.PoradnikSukces.com) w tekście pt. Gdy szef odmawia zapłaty za dzień chorobowy.

Kary dla pracodawców
Gdy pracodawca nie zapłaci za dzień chorobowy, należy ci się rekompensata w wysokości trzykrotnej dniówki za każdy dzień, albo $250, w zależności od tego, która kwota jest większa. Poprosisz o sick day, a pracodawca odmówi, albo domaga się znalezienia zastępstwa, to może ci się należeć $500 rekompensaty. Gdybyś został nielegalnie zwolniony z powodu złożenia skargi za łamanie prawa, to stajesz się uprawniony do zwrotu zaległego wynagrodzenia i do $2,500 odszkodowania. Department of Consumer Affairs może ukarać pracodawcę grzywną od $500 do $1,000 za każdy incydent.

Na początek małe firmy objęte będą sześciomiesięcznym okresem karencji, w trakcie którego nie będą płacić kar za nieprzestrzeganie nowego prawa.

Jeżeli twój pracodawca nie przestrzega prawa, to możesz poskarżyć się do NYC Department of Consumer Affairs: http://www.nyc.gov/html/dca/html/home/home.shtml. Masz dwa lata na wniesienie skargi.

Dni chorobowe gdzie indziej
Płatne dni chorobowe obowiązują w niewielu miejscach. Do chlubnych wyjątków, oprócz miasta Nowy Jork, należą: Seattle (od 1 września 2012 roku), Portland (od 1 stycznia 2014), San Francisco (od 2007), Jersey City (od 24 stycznia 2014), Washington DC (od 2008) oraz cały stan Connecticut, gdzie płatne dni chorobowe w dużych zakładach pracy należą się od 2012 roku. Wszędzie indziej decyzja o zwolnieniu pracownika należy do pracodawcy.

Elżbieta Baumgartner
Autorka książek o profilu finansowym i konsumenckim, dostępnych
w polonijnych księgarniach i bezpośrednio od wydawcy: tel: 718-224-3492.
Księgarnia Poradnika "Sukces" >>>