KONTAKT   I   REKLAMA   I   O NAS   I   NEWSLETTER   I   PRENUMERATA
Sobota, 23 listopada, 2024   I   06:25:30 PM EST   I   Adeli, Felicyty, Klemensa
  1. Home
  2. >
  3. WIADOMOŚCI
  4. >
  5. Świat

Polska wśród krajów przeciwnych gazociągowi Nord Stream II

19 marca, 2016

9 krajów: Czechy, Chorwacja, Estonia, Węgyr, Łotwa, Litwa, Polska, Rumunia i Słowacja podkreśliło sprzeciw wobec projektu Nord Stream II.

Na marginesie posiedzenia Rady Europejskiej (17-18 marca w Brukseli) premierzy Czech, Chorwacji, Estonii, Węgier, Łotwy, Litwy, Polski, Rumunii i Słowacji wysłali list do Przewodniczącego Komisji Europejskiej - Jean Claude‘a Junckera, wyrażając swoje obawy co do projektu Nord Stream II. Podkreślili znaczenie konkluzji Rady Europejskiej z grudnia 2015 roku, w których stwierdzono, że każda nowa infrastruktura powinna całkowicie zgodne z prawem UE oraz celami Unii Energetycznej.

Premierzy podkreślają, że budowa gazociągu Nord Stream II nie jest zgodna z głównym celem Unii Energetycznej – tj. dywersyfikacją szlaków tranzytowych, dostawców i źródeł energii. Nord Stream II nie stanowi nowego źródła ani nowego dostawcy.

Po wybudowaniu gazociągu Nord Stream II, istniejące szlaki tranzytowe, w szczególności poprzez Ukrainę, nie będą efektywnie wykorzystane. Ponadto, utrata przez Ukrainę tranzytu gazu zaszkodziłaby jej zdolności do utrzymania obecnego kursu reform. Taki rozwój wypadków może doprowadzić do dalszej destabilizacji polityki sąsiedztwa UE.

Komisja Europejska, w ścisłej współpracy z państwami członkowskimi, powinna wykorzystywać wszystkie instrumenty polityczne i prawne, aby zapobiec pogorszeniu bezpieczeństwa energetycznego Unii Europejskiej. Premierzy wyżej wymienionych państw są zdania, że realizacja projektu Nord Stream II zaszkodziłaby bezpieczeństwu energetycznemu UE.

W związku z tym, wezwali oni Komisję do podjęcia działań i weryfikacji zgodności projektu Nord Stream 2 z prawem UE i celami polityki energetycznej UE. Jednocześnie, Rada Europejska w dniu 17 i 18 marca 2016 roku dała wyraźny sygnał Komisji, Parlamentowi Europejskiemu i Radzie do prowadzenia prac nad rozporządzeniem dotyczącym bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego i decyzji w sprawie przejrzystości umów międzyrządowych, bazujac na konkluzjach poprzedniej Rady Europejskiej oraz dokumentach stategicznych takich jak Europejska Strategia Bezpieczeństwa Energetycznego oraz pakiet Unii Energetycznej.