Kartę Narodów Zjednoczonych Polska podpisała 15 października 1945 roku, a następnego dnia ratyfikowała dokument.
Polska była wśród 51 państw założycieli Organizacji Narodów Zjednoczonych. Już w 1941 roku Polacy włączyli się w prace zmierzające do utworzenia ONZ
Na konferencji założycielskiej ONZ w San Francisco zabrakło delegata znad Wisły, ale o Polsce przypomniał Artur Rubinstein, wybitny pianista polskiego pochodzenia. - W tej sali, w której zebrały się wielkie narody, aby uczynić ten świat lepszym, nie widzę flagi Polski, za którą toczono tę okrutną wojnę, a więc teraz zagram polski hymn narodowy – mówił pianista.
Ostatecznie pod tekstem Karty Narodów Zjednoczonych, podpisywanej w San Francisco 24 czerwca 1945 roku, pozostawiono puste miejsce na polską sygnaturę.
W latach 1945–1989 Polska pozostawała w radzieckiej strefie wpływów, przez co nie mogła w pełni włączyć się w prace ONZ. Jednak polscy politycy, dyplomaci i naukowcy przyczynili się do realizacji wielu projektów związanych m.in. z kwestiami prawa międzynarodowego.
Polski prawnik Rafał Lemkin, jako twórca pojęcia „ludobójstwo”, był doradcą w czasie procesów norymberskich przeciwko głównym zbrodniarzom wojennym Nazistowskich Niemiec. Po wojnie Lemkin związał się z Komitetem Prawnym ONZ, współtworząc projekt Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa, uchwalonej przez Zgromadzenie Ogólne w 1948 roku.
W czasach zimnej wojny szczególnego znaczenia nabierała kwestia rozbrojenia i ograniczenia zbrojeń. W 1957 roku minister spraw zagranicznych PRL Adam Rapacki ogłosił na forum ONZ, skonsultowaną wcześniej z ZSRR, koncepcję utworzenia w Europie Środkowej strefy bezatomowej. Rozbrojenie i nieproliferacja broni masowego rażenia, do dziś pozostają jednymi z głównych celów polskiej aktywności w ONZ.
Rok 1989 i odzyskanie przez Polskę pełnej suwerenności przyniosły także zmiany w polskiej polityce zagranicznej i otworzyły nowy rozdział polskiej aktywności w ONZ. W latach 90. rozszerzył się udział Polski w misjach pokojowych ONZ, a polscy oficerowie dowodzili wielotysięcznymi międzynarodowymi kontyngentami w Libanie i na Wzgórzach Golan.
Wśród Polaków, którzy wnieśli znaczący wkład w działalność ONZ po 1989 roku byli między innymi: Tadeusz Mazowiecki - Specjalny Sprawozdawca Komisji Praw Człowieka NZ w Byłej Jugosławii w latach 1992 - 1995 czy Danuta Hübner - Sekretarz Wykonawczy w Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ w Genewie w latach 2000-2001.
Polska sześciokrotnie pełniła funkcję niestałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ. W latach 90. Polska zgłosiła postulaty utworzenia Rady Praw Człowieka i opracowania konwencji w sprawie przestępczości zorganizowanej - obie inicjatywy zostały zrealizowane. Obecnie, pod hasłem „Solidarność, Odpowiedzialność, Zaangażowanie”, trwa promocja polskiej kandydatury do Rady Bezpieczeństwa w latach 2018 - 2019.
Od sierpnia 1995 roku w Warszawie działa Ośrodek Informacji ONZ, który odpowiada za popularyzowanie wiedzy o organizacji. W Polsce odbywały się liczne konferencje ONZ, m.in. poświęcone zmianom klimatycznym organizowane w 2008 roku Poznaniu i 2013 roku w Warszawie.
Do 24 października 2015 roku, kiedy przypada oficjalna rocznica powołania ONZ, zapraszamy do obserwowania kont Ministerstwa Spraw Zagranicznych na Twitterze. Na profilach @MSZ_RP i @PolandMFA, przypomnimy najważniejsze polskie postaci, zaangażowane w działalność Organizacji Narodów Zjednoczonych i przedstawimy najciekawsze polskie inicjatywy.
Biuro Rzecznika Prasowego
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Oprac. Piotr Długołęcki, Historyk MSZ, Departament Narodów Zjednoczonych i Praw Człowieka
KATALOG FIRM W INTERNECIE
