Opinia w sprawie okoliczności śmierci Pyjasa

Licząca około 100 stron opinia najpierw będzie udostępniona rodzinie  studenta filologii polskiej i filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego i współpracownika Komitetu Obrony Robotników, tragicznie zmarłego w nocy z 6 na 7 maja 1977 roku. Dopiero potem zostanie upubliczniona.

PAP przypomina, że IPN od 2008 roku prowadzi śledztwo w sprawie śmierci Pyjasa. 20 kwietnia ubiegłego roku odbyła się ekshumacja jego szczątków.

"Po oględzinach w krakowskim Zakładzie Medycyny Sądowej przewieziono je do ZMS we Wrocławiu. Biegli mieli odpowiedzieć na 22 pytania, sformułowane przez IPN. Nie ujawniono, czego te pytania dotyczyły. Po zbadaniu szczątków w czerwcu ubr. odbył się ponowny pochówek" - czytamy w depeszy PAP.

Peerelowska prokuratura bardzo szybko umorzyła swoje śledztwo uznając, iż zebrany materiał dowodowy "prowadzi do wniosku, że wyłączną przyczyną śmierci Stanisława Pyjasa był nieszczęśliwy wypadek spowodowany przez niego samego". Według niej  najprawdopodobniej znajdujący się w stanie "poważnego stanu nietrzeźwości" student potknął się o nierówności posadzki, co spowodowało nieamortyzowany rękami upadek, utratę przytomności, obrażenia i krwotok, w wyniku którego nastąpiło zachłyśnięcie się i uduszenie.

"Dla przyjaciół i znajomych Pyjasa ta wersja okoliczności jego śmierci była od początku niewiarygodna; wiedzieli, że interesowała się nim SB. Śledztwo wznowiono w 1991 r., a potem jeszcze kilkakrotnie podejmowano i umarzano z powodu niemożności wykrycia sprawców. Według ustaleń, Stanisław Pyjas został śmiertelnie pobity. Śmierć Stanisława Pyjasa była impulsem do utworzenia w 1977 r. Studenckiego Komitetu Solidarności" - napisała PAP

Obecne trwa piąte już śledztwo w tej sprawie. KO IPN przejął je formalnie 21 maja 2008 roku w związku z pojawieniem się nowych dokumentów. Przesłuchano kilkudziesięciu dodatkowych świadków.

"Z nowych ustaleń wyłoniło się przekonanie, że sprawa dotyczy nie śmiertelnego pobicia, ale zabójstwa krakowskiego studenta" - czytamy w depeszy PAP.

Jerzy Bukowski