Gwóźdź z Golgoty na Wawelu

Proboszcz parafii archikatedralnej ksiądz prałat Zdzisław Sochacki powiedział PAP, że gwóźdź otrzymali król Władysław II Jagiełło i jego małżonka królowa Zofia w 1425 roku od papieża Marcina V w dowód wdzięczności za zasługi dla Polski, głównie za chrzest Litwy, a także jako prezent z okazji narodzin syna Władysława II nazwanego później Warneńczykiem. Do Krakowa przywiózł go biskup Neapolu Jordan de Ursinis.

„Relikwia w formie żelaznego, kutego czterościennego w przekroju gwoździa ujęta została w gotyckiej, srebrnej, pozłacanej monstrancji z herbami Trzy Korony (kapituły katedralne) i Dębno (prawdopodobnie Zbigniewa Oleśnickiego, biskupa krakowskiego). Obecnie umieszczona jest w późnorenesansowym, cylindrycznym reservaculum (repozytorium, miejsce na hostię) z lat 1633-1645, zwieńczonym koroną, ozdobionym emalią z inskrypcją fundacyjną Stanisława Grochowskiego, abp. lwowskiego. Całość zamknięta jest w późnobarokowym, złotym relikwiarzu w kształcie monstrancji promienistej, oplecionej wieńcem cierniowym, zwieńczonej rzeźbą anioła trzymającego krzyż. Relikwiarz ozdobiony jest większymi i małymi szafirami, rubinami i szmaragdami. Na stopie umieszczono cztery srebrne medaliony z płaskorzeźbionymi scenami pasyjnymi: wieczerzy pańskiej, modlitwy w ogrojcu, biczowania i cierniem koronowania” - czytamy w depeszy PAP.

Ks. Sochacki zaznaczył, że gwóźdź z Golgoty był zawsze szczególnie strzeżony, a podczas wojen, m.in. w czasie potopu szwedzkiego i podczas II wojny światowej, wywożony poza Wawel, także za granicę.

„Relikwia przechowywana w skarbcu na Wawelu pochodzi z krzyża, który w IV w. odnalazła Helena, cesarzowa Konstantynopola, matka Konstantyna Wielkiego” - napisała Polska Agencja Prasowa.

Stanisław Dębicki
Dziennik Polonijny
Polish Pages Daily News