Wałęsa bez monety

Zdaniem prezesa Narodowego Banku Polskiego, Sławomira Skrzypka, nie ma potrzeby wybijania takiej monety, o co wystąpił do niego już jesienią 2007 roku prezydent Gdańska, Paweł Adamowicz.   

Argument prezesa brzmi: NBP nie honoruje w taki sposób ludzi żyjących, a jedyny wyjątek uczyniono dla Jana Pawła II. "Gazeta Wyborcza" sugeruje, że chodzi jednak o co innego, a mianowicie o propisowskie sympatie Skrzypka, któremu doradzają - jako członkowie rady naukowej - określani przez nią mianem prawicowych historycy: Andrzej Nowak, Wojciech Roszkowski i Jan Żaryn.    

Jako starego harcerza i w dodatku mieszkańca miłującego ład oraz porządek Krakowa przemawia do mnie wyłącznie oficjalne stanowisko prezesa NBP, a jest mi całkowicie obojętne, czy i kto mu w tej sprawia doradza. Jeśli są ustalone pewne zasady, to należy ich kategorycznie przestrzegać.    

Gdyby dało się wybić monetę upamiętniającą okrągłą rocznicę Nobla dla Wałęsy bez umieszczania na niej jego postaci, nie powstałby przeniesiony natychmiast przez "GW" na polityczną płaszczyznę problem i nie snuto by różnych hipotez co do przyczyn podjęcia takiej, a nie innej decyzji przez Skrzypka. Trudno sobie jednak wyobrazić, jak miałaby ona wyglądać, skoro nagrodę dostał konkretny człowiek.    
Albo trzeba więc zmienić regulamin NBP w tej materii, albo nic w nim nie ruszać i w zdecydowany sposób odmówić tej i kolejnym prośbom. Gdyby prezes Banku (ten lub następny) zrobił bowiem choćby jeden wyjątek, to nie opędziłby się później od kolejnych propozycji, bo nie brak żyjących wielkich Polaków, a niemal każdy z nich - poza śp. Janem Pawłem II - to kontrowersyjna i budząca skrajne emocje postać.    

Stanowcza konsekwencja w przestrzeganiu ustalonych zasad winna być jedną z najważniejszych cech charakteru każdego urzędnika państwowego.

Jerzy Bukowski