Oblęgorek - Wspomnienie tego, który pisał ku pokrzepieniu serc.

Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku mieści się w XIX - wiecznym, pięknie położonym pałacyku, zaprojektowanym specjalnie dla pisarza przez architekta Hugona Kuderę i wybudowanym specjalnie dla niego w 1900 roku. Laureat nagrody Nobla z Oblęgorkiem związany był w latach 1900-1914. Ten leżący pod Kielcami majątek otrzymał pisarz od społeczeństwa polskiego w 1900 roku z okazji 25-lecia pracy literackiej. Dar jubileuszowy, obejmował ponad 250 hektarów ziemi, 60 sztuk bydła, 6 koni oraz niezbędne maszyny rolnicze, a także stylowy pałacyk, który wykorzystał w nim istniejący już domek myśliwski Tarłów i pawilon zwanym Halikówką.

Urządzenie otaczającego pałacyk parku, powierzono znanemu warszawskiemu projektantowi ogrodów - Franciszkowi Szaniorowi. Od 1902 roku, Oblęgorek dla stale mieszkającego w Warszawie Sienkiewicza i jego rodziny był miejscem letniego wypoczynku. Po śmierci pisarza dobra oblęgorskie zgodnie z jego testamentem objęła rodzina, a syn Henryk Józef z żoną i dziećmi, zamieszkał tu na stałe. Po drugiej wojnie światowej pozostawiono mu z dawnego majątku jedynie 49 ha ziemi. Już wtedy rozpoczęto starania o utworzenie muzeum pisarza. Powstało ono dzięki darowiźnie dzieci wielkiego literata - córki Jadwigi i syna Henryka. Muzeum Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku zostało otwarte w 1958 roku. Od momentu powstania, cieszy się dużym zainteresowaniem turystów, a jego atrakcją są pieczołowicie odtworzone na parterze pałacyku zabytkowe wnętrza, które stanowiły niegdyś dawne mieszkanie pisarza.

Piętro pałacyku zajmuje wystawa biograficzno-literacka ilustrująca trzy ekspozycje tematyczne, a mianowicie Henryk Sienkiewicz w Oblęgorku, jubileusz 25-lecia pracy literackiej, a także działalność pozaliteracka pisarza w kraju i za granicą. W sienkiewiczowskich dobrach zobaczyć można gabinet pisarza, salon, jadalnię, palarnię i sypialnię. Wyposażenie stanowią oryginalne meble, obrazy, rzeźby, tkaniny i część księgozbioru Sienkiewicza. Pałacyk otacza rozległy park, którego niewątpliwą ozdobą są ogromne stare dęby, lipy oraz platany. Do muzeum dochodzi się piękną aleją lipową zasadzoną w czterech rzędach. Na parterze zachowano wygląd i układ poszczególnych pokoi tak, aby oddawały one charakter mieszkania z czasów sienkiewiczowskich. Reprezentacyjny charakter pomieszczeniu, w którym Sienkiewicz przyjmował gości, nadaje oryginalny komplet mebli i galeria obrazów. Wyposażenie palarni nie zachowało się do naszych czasów. Umeblowano ją zatem zgodnie z panującą za życia pisarza modą, czyli kompletem mebli biedermeierowskich.

Sypialnia była udostępniona zwiedzającym dopiero w 1974 roku. Jej urządzenie przeciągało się między innymi z powodu trudności z ustaleniem autentyczności przewidzianych do tego wnętrza mebli. Przy rekonstrukcji sypialni, konsultowano się z byłą gospodynią pisarza Marią Lutówną oraz synową – Zuzanną Sienkiewiczową, która mieszkała w Oblęgorku do 1982 roku. Pierwsze piętro, gdzie były niegdyś pokoje dzieci i pokoje gościnne, mieści obecnie wystawę biograficzno-literacką. Dostarcza ona wielu informacji na temat pisarza, jego działalności pozaliterackiej, a także jego odbytym podróżom. Znajdują się tam i stanowią największą atrakcję jedne z najcenniejszych chyba pamiątek po Sienkiewiczu, czyli albumy, adresy, dokumenty i listy przesyłane mu w dowód uznania, podziwu i czci dla talentu, który służył sprawie narodowej.

Ostatnia część wystawy prezentuje nam Henryka Sienkiewicza jako autora, który pisał ku pokrzepieniu serc. Jest tam także bardzo szeroki wybór obcojęzycznych wydań jego wszystkich dzieł, aż po komiksy i wydania Braillea. Znajomość jego twórczości rozszerzyły liczne adaptacje filmowe, toteż znajduje się tam wybór fotosów począwszy od 1913 roku. Zasięg dorobku literackiego pokazuje plastyczna mapa ilości tłumaczeń najbardziej znanych jego utworów. Zbiory biblioteki muzealnej liczą sobie ponad 3000 woluminów. Są wśród nich wydzielone starodruki oraz księgozbiór sienkiewiczowski przywieziony do Oblęgorka podczas przeprowadzki w 1902 roku. Książki te często posiadają autograf pisarza lub jego pieczątkę jako ich właściciela.

Niektóre z nich mają na marginesach nakreślone uwagi Sienkiewicza. Inne zawierają dedykacje od tłumaczy dla pisarza, dotyczy to oczywiście przekładów dokonywanych za jego życia. Poza tym, muzeum systematycznie gromadziło publikacje dotyczące życia i twórczości Henryka Sienkiewicza, a także książki o regionie świętokrzyskim.


Ewa Michałowska Walkiewicz