Maturalny Bauman

O stalinowskiej przeszłości tego czołowego przedstawiciela postmodernizmu znanego w latach 40. ubiegłego wieku jako odznaczony za zwalczanie podziemia niepodległościowego i aktywny nie tylko przy biurku, ale także w polu oficer Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz tajny współpracownik Informacji Wojskowej o pseudonimie „Semjon”, pisałem już tutaj kilkakrotnie, więc PT Czytelnicy doskonale wiedzą, co o nim sądzę.

Muszę przyznać, że po zapoznaniu się z tą wiadomością początkowo wpadłem w złość (zważywszy na życiorys niezwykle obecnie modnego w świecie politycznego słuszniactwa, czyli political corectness, naukowca), ale po chwili refleksji doszedłem do wniosku, że polska szkoła jest dokładnie taka, jak III Rzeczpospolita, czyli nadal głęboko zanurzona w PRL. A skoro dla wielu rodaków, także legitymujących się wyższym wykształceniem, bohaterem jest generał Wojciech Jaruzelski, zdrajcą zaś pułkownik Ryszard Kukliński, to czyż może dziwić, że płynnie ponowoczesny socjolog o wyjątkowo wrednej przeszłości jest swoistym guru dla części zapatrzonych w zachodnie wzorce i ulgowo traktujących komunistycznych zbrodniarzy elit?

Zamiast się denerwować, lepiej jest wyrazić radość, że polskim maturzystom nie każe się jeszcze ćwiczyć czytania ze zrozumieniem na przykładzie dzieł Hitlera i Stalina. Oni także chcieli przecież budować świetlaną przyszłość i byli prekursorami zjednoczonej Europy.

Mam tylko nadzieję, że piszący próbny egzamin dojrzałości polscy licealiści zechcą dowiedzieć się za pewien czas, kim był człowiek, nad którego tekstem mozolnie pochylali się przez wiele minut, czego im nie zazdroszczę, ponieważ - będąc filozofem - mam dokładnie taki sam, czyli zdecydowanie negatywny stosunek do uprawianego przez profesora majora Zygmunta Baumana postmodernizmu, jak - będąc Polakiem - do jego internacjonalistycznych poczynań w młodości.

Ale pewnie jestem naiwny.

Jerzy Bukowski
Dziennik Polonijny
Polish Pages Daily News