Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski przedstawił projekt ustawy o miejscach pamięci narodowej. Uczynił to w atmosferze zdominowanej dyskusją na temat tego, jak skutecznie i bez wywoływania zbędnych emocji w kraju oraz u bardzo wrażliwych na tym punkcie wschodnich sąsiadów pozbyć się z Polski resztek symboli komunizmu, obecnych jeszcze w przestrzeni publicznej.
Źle by się stało, gdyby dyskusję o założeniach ustawy ograniczyć wyłącznie do ustalania, kto powinien zrobić porządek z reliktami minionego ustroju. Ma ona bowiem objąć znacznie szerszą dziedzinę, dość do tej pory zaniedbaną. Chodzi mianowicie o jasne i precyzyjne zdefiniowanie, czym są miejsca pamięci narodowej, wyznaczenie instytucji odpowiedzialnych za opiekę nad nimi, określenie działalności, jaka nie może być prowadzona na ich terenie, ani w bezpośrednim sąsiedztwie.
Gdyby te sprawy były wcześniej uporządkowane, nie mielibyśmy do czynienia z takimi skandalami, jak choćby długoletnie funkcjonowanie najpierw dyskoteki, a później salonu gry w bingo w Domu Śląskim u zbiegu ulic Pomorskiej i Królewskiej w Krakowie, gdzie mieściła się w okresie niemieckiej okupacji siedziba gestapo, a potem sowieckie i peerelowskie organa bezpieczeństwa. Tańce i hazard w katowni wywoływały burzliwe protesty środowisk kombatanckich oraz niepodległościowych, ale podzielające ich opinie władze samorządowe i państwowe rozkładały bezradnie ręce, nie mając kompetencji do podjęcia interwencji.
W Polsce co krok potrącamy miejsce zbroczone krwią rodaków. Jest to szczególnie widoczne w Warszawie, gdzie liczba tablic upamiętniających rozstrzelanie Polaków przez Niemców lub walk toczonych z nimi przez Armię Krajową wyrażnie określa bohaterski charakter nieujarzmionego miasta. Ale i w innych częściach kraju nie brak obiektów, które powinny zostać objęte ustawową ochroną.
Trzeba umiejętnie zrównoważyć cześć i szacunek dla ofiary krwi, przelanej za ojczyznę, z wymogami współczesności, zwłaszcza ekonomicznej. Brak jasnych regulacji prawnych w tej dziedzinie życia publicznego prowadzi do poważnych konfliktów, jak choćby ten o Dom Śląski. Nie każdy właściciel budynku, będącego zarazem miejscem martyrologii, jest gotów dobrowolnie ograniczyć wykorzystywanie go, wiąże się to bowiem często z koniecznością rezygnacji przezeń z dużych zysków. Trudno też jednak przymykać oczy na jawną profanację takich obiektów.
Dobrze więc, że gotowy jest już wreszcie projekt ustawy, która szczegółowo i precyzyjnie ustali, co i komu wolno robić, a czego nie w miejscach pamięci narodowej.
Z Krakowa dla www.Poland.US
Jerzy Bukowski
Gdyby te sprawy były wcześniej uporządkowane, nie mielibyśmy do czynienia z takimi skandalami, jak choćby długoletnie funkcjonowanie najpierw dyskoteki, a później salonu gry w bingo w Domu Śląskim u zbiegu ulic Pomorskiej i Królewskiej w Krakowie, gdzie mieściła się w okresie niemieckiej okupacji siedziba gestapo, a potem sowieckie i peerelowskie organa bezpieczeństwa. Tańce i hazard w katowni wywoływały burzliwe protesty środowisk kombatanckich oraz niepodległościowych, ale podzielające ich opinie władze samorządowe i państwowe rozkładały bezradnie ręce, nie mając kompetencji do podjęcia interwencji.
W Polsce co krok potrącamy miejsce zbroczone krwią rodaków. Jest to szczególnie widoczne w Warszawie, gdzie liczba tablic upamiętniających rozstrzelanie Polaków przez Niemców lub walk toczonych z nimi przez Armię Krajową wyrażnie określa bohaterski charakter nieujarzmionego miasta. Ale i w innych częściach kraju nie brak obiektów, które powinny zostać objęte ustawową ochroną.
Trzeba umiejętnie zrównoważyć cześć i szacunek dla ofiary krwi, przelanej za ojczyznę, z wymogami współczesności, zwłaszcza ekonomicznej. Brak jasnych regulacji prawnych w tej dziedzinie życia publicznego prowadzi do poważnych konfliktów, jak choćby ten o Dom Śląski. Nie każdy właściciel budynku, będącego zarazem miejscem martyrologii, jest gotów dobrowolnie ograniczyć wykorzystywanie go, wiąże się to bowiem często z koniecznością rezygnacji przezeń z dużych zysków. Trudno też jednak przymykać oczy na jawną profanację takich obiektów.
Dobrze więc, że gotowy jest już wreszcie projekt ustawy, która szczegółowo i precyzyjnie ustali, co i komu wolno robić, a czego nie w miejscach pamięci narodowej.
Z Krakowa dla www.Poland.US
Jerzy Bukowski
KATALOG FIRM W INTERNECIE
Ostatnio Dodane
Piękne usta po Botox Lip Flip
Leczenie bólu w New Jersey w ProSynergy Physical Therapy. Opieka po operacji. Agnieszka Mika PT zaprasza do polskich przychodni
Przysięgłe tłumaczenia akceptowane w USA i w Polsce. Usługi notarialne w GES Translation Services
Na wycieczki po USA w listopadzie i grudniu 2024 r. zaprasza agencja Polonez Shipping w Nowym Jorku
Polski adwokat w Linden. Na sprawy imigracyjne, kryminalne i wypadkowe w New Jersey Michael Brucki
Meble, materiały na remont kuchni i łazienek w NJ. Polskie sklepy BJ Floors and Kitchen
Wysyłka paczek i pieniędzy do Polski z Passaic w polskiej agencji Nova Travel otwartej też w niedzielę
zobacz wszystkie
