Zagajewski uhonorowany przez UJ

Profesor Anna Czabanowska-Wróbel z Wydziału Polonistyki UJ podkreśliła w laudacji, że poezja laureata wielu międzynarodowych nagród od lat prezentuje kulturę polską, a zwłaszcza polską poezję, w świecie. Oceniła także, że poezja Zagajewskiego „chwali istnienie i błogosławi niedoskonałemu światu oraz bez obaw śmieszności głosi, że to co duchowe jest niezbędne dla kultury”, a także „nie sławiła rzeczy niegodnych, nigdy nie błogosławiła tyranii, nie głosiła i nie głosi żadnych gotowych prawd, tylko zadaje nieśmiałe pytania”.

- Poetów nie powinno się obdarzać zaszczytami. Nawet nie dlatego, że może się im przewrócić w głowie - myślę, że są zbyt rozsądni na to. Chodzi o to, że poeta, choćby był wykształcony i prowadził spokojną, uregulowaną egzystencję, powinien pozostać kimś prostym, zwyczajnym, kimś otwartym na niedogodności życia, na niebezpieczeństwo, niewygodę, nawet na obmowę, której nie będą mu szczędzili najmłodsi koledzy zawsze zadowoleni, jeśli tylko nadarzy się okazja do ataku - powiedział Zagajewski (wszystkie cytaty za depeszą PAP).

Według niego poeta powinien pozostać „everymanem”, czyli zwykłym śmiertelnikiem i nie wolno mu zamienić się w VIP-a, bo ci „nie piszą wierszy, w limuzynach nie ma poezji”.

Nowy doktor honoris causa UJ wspominał też swoje pierwsze kroki w Krakowie, gdy „jako nieopierzony chłopiec w maturalnym garniturze, nieśmiały i arogancki zarazem” przyjechał ze Śląska, aby rozpocząć nowy rozdział życia „wśród humanistycznych skarbów, teatrów, galerii, filharmonii, wśród domów, pałaców, naznaczonych przez historię".

Wyjaśnił też, dlaczego wybrał studia psychologiczne, a nie polonistyczne:

- Wolałem zostawić literaturę po stronie przyjemności i nie czynić z niej przedmiotu, który się wkuwa podczas nocnych, przedegzaminacyjnych posiedzeń.

„Adam Zagajewski jest poetą, prozaikiem, eseistą i tłumaczem, laureatem wielu prestiżowych nagród literackich. Od lat jest wymieniany jako kandydat do literackiej Nagrody Nobla, a jego twórczość jest tłumaczona na wiele języków. Urodził się w 1945 r. we Lwowie, wkrótce potem rodzice wraz z nim przenieśli się w ramach akcji repatriacyjnej do Polski. Dzieciństwo spędził na Śląsku, w Gliwicach. Po ukończeniu studiów psychologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim pracował jako asystent w Instytucie Nauk Społecznych AGH. Jako poeta debiutował w 1968 r., był też współzałożycielem Grupy Poetyckiej <Teraz>. Pracował w redakcjach czasopism <Student> i <Odra>, szybko zdobył sławę czołowego poety swego pokolenia (pokolenia \'68), zwanego krakowską Nową Falą. Po podpisaniu <listu pięćdziesięciu dziewięciu> w 1975 r. został objęty zakazem druku. W latach 70. był związany z niezależnym ruchem literackim, od 1982 r. mieszkał w Paryżu, w 2002 r. wrócił do Polski i zamieszkał w Krakowie” - przypomniała jego życiorys Polska Agencja Prasowa.

Zagajewski jest członkiem redakcji „Zeszytów Literackich” oraz do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, laureatem m.in. Nagrody Fundacji Kościelskich, Nagrody Adenauera, Międzynarodowej Nagrody Neustadt w dziedzinie literatury oraz Europejskiej Nagrody Poetyckiej. Prowadził kurs „creative writing” na uniwersytecie w Houston, w USA.

Jego najnowsze tomiki to m.in. „Niewidzialna ręka” i „Wiersze wybrane” oraz eseje „Lekka przesada”.

Jerzy Bukowski
Korespondencja z Krakowa
dla Portalu www.Poland.us