Patriotyczny projekt

Oto proponowana treść:

Użycie przez Prezydenta Stanów Zjednoczonych AP nieprawdziwego, krzywdzącego i oszczerczego wobec Polski i Polaków określenia „polskie obozy śmierci” w odniesieniu do niemieckich obozów śmierci zorganizowanych na okupowanym przez III Rzeszę terytorium Polski wskazuje, że fraza ta zakorzeniła się i utrwaliła w języku używanym przez elity polityczne i opiniotwórcze wielu krajów świata.

Sejm przyjmuje do wiadomości publiczną zapowiedź Prezesa Rady Ministrów, że w związku z tym Polska będzie prowadzić politykę „ofensywnego wyjaśniania szczegółów tragicznej historii świata”. Sejm oczekuje, że deklaracja ta doprowadzi do stworzenia rządowego programu dotyczącego roli Polski podczas II wojny światowej i przeciwdziałania wszelkim nieprawdziwym i krzywdzącym sformułowaniom, sądom informacjom i ocenom na ten temat.

Sejm zwraca się do rządu, by do końca bieżącego roku przedstawił informację  o instytucjonalnym kształcie, treści i finansowaniu takiego programu.

W uzasadnieniu projektu uchwały parlamentarzyści SP przywołali fragmenty wypowiedzi byłego ministra spraw zagranicznych, profesora Adama Daniela Rotfelda, dla „Rzeczpospolitej” z 1 kwietnia br.:

„Z troską i niepokojem myślę o tym, że pokolenie, które urodziło się 20 lat po wojnie, dzisiaj ma 50 lat, a co dopiero mówić o ludziach, którzy mają lat 30. Zupełnie inaczej odbierają to, co w Polsce działo się w czasie niemieckiej okupacji. Dla nich to historia zapamiętana z podręczników. Jeśli my nie będziemy bez przerwy przypominać o tym, jaka była prawda o II wojnie światowej, to nikt tego za nas nie zrobi. Niemcy w swoim czasie zadbali o to, żeby przymiotnik <niemiecki> zniknął ze sformułowań związanych z II wojną. Pojawił się na to miejsce skrót <nazi>. Wiele osób nie wie, co znaczy. Myślą, że to jakiś skrót, jacyś przybysze z innej planety.

Jak słusznie powiedział prof. Norman Davies, Polska nie uczestniczyła
w debacie o zbrodniach  II wojny, bo była po drugiej stronie żelaznej kurtyny. Jeśli to brać pod uwagę, to dużo osiągnęliśmy, gdy staliśmy się częścią świata demokratycznego. Nie trzeba sobie jednak robić złudzeń: tego typu sprawy nigdy nie będą załatwione raz na zawsze. Wymagają one nieustannego wysiłku. Łudzą się ci, którzy sądzą, że wystarczy powołać osobę odpowiedzialną za wizerunek Polski, albo powierzyć ten mandat MSZ. Potrzebna jest i osoba, i mandat, ale jest to zadanie wszystkich polskich instytucji i wszystkich dorosłych obywateli. Wszyscy musimy dbać o ten wizerunek. I tam, gdzie to możliwe, reagować.”

Ewentualna uchwała Sejmu nie załatwi wszystkich problemów w tej materii, ale może okazać się pomocna zwłaszcza w sferze edukacyjnej.

Jerzy Bukowski
Korespondencja z Krakowa
dla Portalu www.Poland.us