Z pamięcią w modlitwie o Babciach i Dziadkach w Perth Amboy, NJ

Tak też było tym razem. Proboszcz o. Waldemar Łątkowski na początku sprawowanej ofiary przywitał wszystkich gości, a szczególnie babcie i dziadków. W swojej homilii w nawiązaniu do Ewangelii mówił o powołaniu, które jest skierowane do każdego z nas. Wszyscy wsłuchani w słowa docierające do każdego odbiorcy; tego małego (gdyż była to msza przygotowana przez dzieci uczęszczające na lekcje religii), średniego wiekiem i tego będącego już u schyłku życiowej wędrówki mieli możliwość odczuć wielkość życiowego powołania.

Uroczystą oprawę uświetniły dzieci swoimi wierszykami i modlitwami skierowanymi do tych, za których modliliśmy się. Na zakończenie Eucharystii wszyscy będący w kościele otrzymali symboliczne czekolady z życzeniami od dzieci.

Dalsza część świętowania miała miejsce już w szkolnym audytorium, gdzie dominowali rodzice klas odpowiedzialnych za uroczystość częstując gości słodkościami. Dzieci przygotowały montaż słowno-muzyczny dedykując go bohaterom tego wyjątkowego dnia.

Po oficjalnej części zaczęła się wspólna zabawa wnucząt z dziadkami. Płynące melodie z polskich seriali były inspiracją
nie tylko do tańca, ale też do zgaduj zgaduli. Okazało się, że babcie okazały się mistrzyniami we wspomnieniach.

Wzruszającym momentem był Polonez z „Pana Tadeusza”, do którego z wielką radością ruszyły pary.

A my, młodzi, przyglądaliśmy się z podziwem z jaką klasą jest on prezentowany. I chyba niejedno serce zatęskniło do „tych pól malowanych zbożem rozmaitem, wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem”!

Dziękujemy za dar wspólnej modlitwy kilku pokoleń dzieci, rodziców i dziadków!

Z.K.
www.johnpaulsecond.com