Święto Żołnierza z córką gen. Władysława Andersa w Amerykańskiej Częstochowie

Tegoroczne uroczystości związane ze Świętem Żołnierza, odbyły się w niedzielę, 17 sierpnia 2014 roku jak co roku w Amerykańskiej Częstochowie. Miały one wyjątkowy charakter, bowiem zbiegły się z 70. rocznicą bitwy pod Monte Cassino oraz Powstania Warszawskiego. W związku z tym gośćmi specjalnymi byli Anna Maria Anders, córka gen. Władysława Andersa, oraz Giuseppe Golini Petrarcone, burmistrz włoskiego miasta Cassino. Obecni byli także przedstawiciele polskiego wojska: attache obrony, wojskowy, lotniczy i morski gen. brygady Jarosław Stróżyk oraz mjr Bronisław Gruszka, obaj działający przy Ambasadzie RP w Waszyngtonie, płk. Jacek Stocher, attache przy Polskiej Misji ONZ w Nowym Jorku, a z Warszawy przybył szef Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych minister Jan Stanisław Ciechanowski. Przybył także Janusz Krzyżanowski, były prezes Stowarzyszenia Polskich Kombatantów w Stanach Zjednoczonych oraz Jerzy Żmidziński.

W niedzielnych uroczystościach wzięła także udział konsul generalna RP w Nowym Jorku Ewa Junczyk-Ziomecka, weterani wojenni, kadeci z West Point oraz harcerze.

Ceremonia rozpoczęła się o godz. 11 AM złożeniem wieńca pod pomnikiem Husarza-Mściciela znajdującym się na Cmentarzu Weteranów w Amerykańskiej Częstochowie, po czym około 11:30 przed Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej odbyła się uroczysta akademia. W jej trakcie nastąpiło m.in. przedstawienie gości honorowych, zostały odśpiewane hymny narodowe - polski i amerykański - oraz złożone wieńce pod pomnikiem Matki Bożej Hetmańskiej.

O godz. 12:30 PM rozpoczęła się uroczysta Eucharystia, której przewodniczył O. Krzysztof Wieliczko OSPPE, Administrator Fundacji JPII z Rzymu, który w czasie homilii powiedział: „Niejednokrotnie wspomagała Najświętsza Hetmanka wojska katolickie przeciwko wrogom prawdziwej wiary - ale nigdy samo męstwo nie wystarczało do uzyskania Jej pomocy. Bo cóż po męstwie, jeśli brakuje mu prawości? Boleśnie przekonali się o tym zakonni rycerze domu niemieckiego na grunwaldzkim polu 1410 - choć w miano swe wpisali imię Najświętszej Pani, ta odwróciła od nich łaskawe spojrzenie, bo wiedzeni ciasnym nacjonalizmem i zwykłą przyziemną chciwością, epatując krzyżem na płaszczach wyrzucili go ze swych serc, zdradzili własną misję i sprzeniewierzyli chrześcijańskie zasady średniowiecza. Nie wystarczy nosić wizerunków Maryi na sztandarach - trzeba jeszcze żyć zgodnie z Jej wezwaniem... Od pierwszych chwil istnienia państwa, ochrzczony naród polski związał swe losy z Najświętszą Maryją Panną. Bogurodzica Dziewica, której imię wychwalane jest w najstarszej znanej pieśni polskiej, stała się prawdziwą Hetmanką Narodu. Ta Przeczysta Panna błogosławiła Piastom i Jagiellonom ilekroć Królestwo Polskie było wierne Jej i Chrystusowi Panu. Wielokrotnie ochraniała swym macierzyńskim płaszczem uciekających się pod Jej obronę Polaków. W miesiącu sierpniu winniśmy w sposób szczególny pamiętać i dziękować za wielkie zwycięstwa, których dostąpił nasz kraj za sprawą Królowej Korony Polskiej i prosić, aby zechciała ustrzec nas od grożących niebezpieczeństw. Jakże wielkie owoce przynosiło w historii Polski to głębokie zawierzenie naszych przodków Matce Najświętszej oraz wierna służba w obronie Krzyża Pana Jezusa i Świętego Kościoła... Z drugiej jednak strony, nasza historia pełna jest dramatycznych przykładów kar, jakie spadały na nasz naród, kiedy sprzeciwiał się Panu Bogu i oddawał się tak społecznym jak i prywatnym grzechom. Warto pamiętać, że Ta, którą niegdyś król Jan Kazimierz obrał za Królową Polski, upomni się za swoim królestwem, jeśli ono sprzeniewierzać się będzie Jej woli. Pośród burz, zwątpień, publicznych zgorszeń, fali demoralizacji, apostazji i grzechów wołających o pomstę do nieba, których tak wiele dzisiaj w Polsce i na świecie, nasz wzrok i wola muszą zostać skierowane do Hetmanki Narodu Polskiego, która jako Panna Wierna nigdy nie opuszcza wiernych Jej dzieci. W niebezpieczeństwach, w utrapieniach, w wątpliwości o Maryi myśl, Maryję wzywaj. Niech ci Ona nie schodzi z ust, niech nie odstępuje od serca; i żebyś mógł uprosić pomocnego Jej wstawiennictwa, nie spuszczaj z oka wzoru Jej postępowania. Idąc za Nią nie zejdziesz na manowce; wzywając Ją, nie popadniesz w rozpacz; mając Ją na myśli, nie pobłądzisz... Zatem Matko słuchająca, usłysz dziś nasze szczególne wołanie o pokój. Pragniemy pokoju w wymiarze międzynarodowym, społecznym, rodzinnym. Ale przecież pokój rodzi się najpierw w sercu człowieka. Uproś więc naszym sercom, u Swego Syna dar pokoju".

O. Dominik Libiszewski OSPPE

http://www.czestochowa.us