Okres Wielkiego Postu jest czasem przygotowania do najważniejszych świąt chrześcijańskich, świąt Zmartwychwstania Pańskiego.
W tym czasie zmienia się wystrój i atmosfera kościołów. Ogałaca się je z kwiatów, aby wprowadzić nastrój powagi i pokuty. Liturgię sprawuje się w szatach koloru fioletowego, który jest kolorem pokuty. Po świątyniach brzmią pieśni przywodzące na pamięć mękę naszego Zbawiciela: Wisi na krzyżu, Ludu mój ludu, Jezu Chryste, Panie miły itp. W czasie Wielkiego Postu odprawia się nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Mimo, że wierni nie są zobligowani do uczestnictwa w tym nabożeństwie, to kościoły są zawsze pełne.
Nabożeństwo Drogi Krzyżowej jest prawie tak stare, jak sam Kościół. Chociaż na początku wyglądało ono trochę inaczej. Ewangeliści, wspominają dwa wydarzenia na drodze krzyżowej od momentu podjęcia krzyża do wejścia na Golgotę; Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi i Jezus spotyka płaczące niewiasty. Te wydarzenia wyznaczają najstarsze stacje drogi krzyżowej, resztę stacji dopisywała pobożna tradycja. Podobnie, trasa drogi krzyżowej w Jerozolimie kształtowała się przez wiele lat. Zaczynali ją tworzyć naoczni świadkowie Męki Chrystusa. Po zmartwychwstaniu swego Pana nabożnie odwiedzali miejsca upamiętnione śladami Jego Męki. Później, gdy stało się to możliwe upamiętniali te miejsca kamieniami lub świątyniami. Prawdopodobnie pod koniec XVIII wieku ostatecznie ustalono 14 stacji i wyznaczono w Jerozolimie ich konkretne miejsca. Potem na podobieństwo jerozolimskiej Drogi Krzyżowej tworzono je w całym kościele obrządku łacińskiego.
W poniższej galerii zapraszam do odwiedzenia miejsc związanych z Meką Chrystusa.
Ks. Ryszard Koper
Więcej na stronie www.ryszardkoper.pl
KATALOG FIRM W INTERNECIE
