Szczególnie dla nas samych. W tym życiu obecnym powinniśmy zwrócić większą uwagę na nasze relacje z samym sobą. Starać się naprawiać to, co w nas jest złe. Tak, aby w przyszłym życiu było mniej do naprawienia i przepracowania. Aż dojdziemy do takiego etapu, że sami poczujemy się silni i będziemy nauczycielami słabszych od nas.

Intencja bycia dobrym człowiekiem jest w każdym z nas. Pozwalamy czynnikom zewnętrznym ingerować w nasze życie i to nas gubi. Nasze niezaspokojone pragnienia opanowują nas i stajemy się niewolnikami sytuacji, które sami wyznaczamy. Trzeba pamiętać, że szczęście jest w naszych sercach. To nie jest stan, który zależy od czynników zewnętrznych. Obojętnie gdzie będziemy zawsze w sercu mamy radość życia. Miłość do świata i ludzi. Czynienie dobra powinno być naszą drugą naturą.

Miłość? Kiedy miłość jest w naszych sercach wszystko jest możliwe. Miłość rodzi kreatywność, a ta z kolei daje nam zadowolenie w życiu zawodowym, co przeradza się w posiadanie stanu naszego bogactwa. Każdy człowiek ma określony status społeczny. Dąży do wyznaczonych celów. Pożąda rzeczy i przygód, które ukształtowały go w dzieciństwie.

Wielką przygodą w życiu każdego człowieka jest miłość. Miłość do rodziców, potem do męża/żony, potem dzieci, całego świata. Im więcej wykształcimy w sobie pozytywnych emocji dla bliźnich, tym bardziej zbliżymy się do Boga. Bóg jeden wie, co jest dla nas dobre. Która miłość jest właściwa. Każde uczucie uczy nas czegoś. Każde jest stopniem do poznania samego siebie. Kształtuje naszą osobowość. I kiedy przychodzi następne jesteśmy bogatsi o zdobyte doświadczenie.

Człowiek jest, jak biblioteka. Każdego dnia życie zapisuje jedną kartkę. Pod koniec życia jesteśmy wielką księgą. Kiedy umiera starzec – to tak, jakby umarła cała biblioteka. Odchodzi jego historia. I choć narodzi się na nowo jego dusza, to ciało ma formę tylko raz.

Dlatego trzeba szanować swoje ciało, bo w takiej formie przychodzi do nas tylko raz. Jest jedyne i wyjątkowe. Każdy człowiek, który zrozumie istotę swojego obcowania tu na ziemi, nie zmarnuje już ani chwili swojego życia. A zatem, kochajmy siebie. Kochajmy życie. Szanujmy czas. Szanujmy drugiego człowieka. Doceniajmy jego uczucia. Wsłuchujmy się w głos naszego serca. Słuchajmy i usłyszmy.

Napełnijmy serca spokojem, a wówczas wszystko jest proste. Pozbawione lęku i dystansu do spraw, które nie są tak istotne. Nauczmy się selekcjonować naszą postawę wobec życia. Bądźmy naturalni. Kochajmy i akceptujmy siebie.

Carpe Diem... To motto jest wyznacznikiem naszego szczęśliwego życia. Czy wypowiadamy je co rano? Czy rozumiemy co oznacza? Czy tylko powtarzamy coś, jak wiele słów, których znaczenia nie rozumiemy do końca.

Dzwoniąc powołaj się na reklamę z POLONIJNEJ KSIĄŻKI - Polish Pages.

Katarzyna Dorosz

KLIKNIJ
Dowiedz się więcej >>>